واکنش بدن در برابر طرد اجتماعی با آزمایش ناتان دی وال شرح دهید .
طرد اجتماعی باید بر چگونگی واکنش بدن به درد جسمی اثر بگذارد را با آزمایش ناتان دی وال و روی باو میتر که به روش تجربی انجام پذیرفته است را شرح دهید .
این پیش بینی ، به روش تجربی توسط ناتان دی وال و روی باومیستر در سال 2006 میلادی مرود آزمایش قرار گرفت .
آزمایشگران نیمی از شرکت کننده ها را با تهدید آینده ای تنها و منزوی روبرو کردند ، در حالی که به گروه شاهد گفتند که روابطی دیر پا و معنا دار خواهند داشت . شرکت کنددگان به این دلیل قانع شدند که فکر می کردند پیش بینی آزمایشگران بر اساس نتایج آزمون شخصیت است . البته شرکت کننده ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده بودند .
فرضیه پژوهش این بود که آستانه ی درد جسمی شرکت کننده ها در گروه دارای آینده ی منزوی باید بالاتر برود و این دقیقا همان چیزی بود که آنها مشاهده کردند .
همچنین تحمل درد جسمی یا همان توانایی مقاومت در برابر درد در شرکت کننده های این گروه بالاتر از گروه شاهد بود .
این نتایج نشان می دهند که کرختی هیجانی در افراد رانده شده ممکن است بخشی از پاسخ دفاعی ایجاد شده از یک دستگاه تنکرد شناختی مشترک باشد که هم محصول درد جسمی است و هم مسوول درد هیجانی .
شواهد دیگر در حمایت از این نظریه از پژوهش هایی به دست آمده که نشان داده اند نواحی خاصی از مغز که به دنبال زجر ناشی از درد جسمی فعال می شوند ، در طرد اجتماعی هم فعال می شوند .
