انجیر هندی | تکثیر و پرورش
انجیر هندی | تکثیر و پرورش
از گیاهان در تیره انجیر هندی به دلیل داشتن میوه های آبدار زیادی که می توان آنها را خورد (پس از برداشتن خارها) یا به صورت آب میوه تهیه کرد ، به آنها گلابی خاردار گفته می شود. اگرچه بسیاری از انواع آن خوشمزه است ، به طور خاص یک گونه به طور گسترده ای برای تولید میوه کشت می شود و این انجیر هندی است . نام این گونه به معنی “انجیر هندی” است و این اشاره به مصرف میوه توسط مردم بومی آمریکا در مناطقی است که آنها رشد می کنند. گلابی های خاردار گرچه اغلب در میوه های میوه ای در ایالات متحده مشاهده نمی شوند ، در بازارهای مکزیک رایج است ، جایی که آنها را تونا می نامند . سودمندی آشپزی این گیاه با میوه آن متوقف نمی شود ، زیرا پدهای جوان و لطیف بریده می شوند و به عنوان یک سبزیجات استفاده می شوند ، که به آنها نوپال می گویند به اسپانیایی.
گونه های مختلف انجیر هندی در طیف وسیعی از اندازه ها ، از مینیاتورهای زمین بغل گرفته تا درخت مانند ، یافت می شوند و اگرچه انجیر هندی بزرگترین گونه نیست ، اما مطمئناً طرف اصلی آن است. یک گیاه بالغ ممکن است تا ارتفاع 20 فوت (6 متر) رشد کند ، اما بیشتر در دامنه 8-10 فوت (2.4 تا 3 متر) است. پایه یک گیاه قدیمی چوبی و قهوه ای و مانند تنه می شود ، اما در همه جهات و شاخه ها از پایین پایین رشد می کند ، بنابراین ظاهر کلی آن یک توده بوته ای از لنت های سبز است که هر کدام به شکل بیضی مانند یک راکت تنیس. این لنت ها اغلب به دلیل سبز و صاف بودن به عنوان برگ اشتباه گرفته می شوند ، اما در واقع قسمت های ساقه ای هستند. در O. ficus-indicaطول آنها از 8 تا 24 اینچ (20 تا 60 سانتی متر) و عرض 4 تا 10 اینچ (10 تا 25 سانتی متر) است. هنگامی که لنت های جدید برای اولین بار جوانه می زنند ، آنها دارای برگ های استوانه ای بسیار ریزی هستند ، اما به زودی این برگ ها ریخته می شوند و ساقه سبز را برای انجام کار فتوسنتز ترک می کنند. هر پد دارای آرئول است که نقاط رشد یک کاکتوس است و از همین نقاط است که خارها و گلها تشکیل شده و شاخه های جدید بوجود می آیند.
خارهای موجود در اوپنتیا دو نوع دارند: خارهای مشهود سوزنی و خارهای ریز ، خاردار و به راحتی جدا می شوند که گلوچید نامیده می شوند. برخی از اوپتونیاها را “بدون ستون فقرات” می نامند ، اما این بدان معنی است که آنها خارهای قابل توجهی ندارند و گلوکلیدها هنوز هم وجود دارند. از آنجا که Opuntia ficus-indica برای هزاران سال رشد کرده است ، با گذشت زمان مردم فرمهای کم خاردار را برای کشت انتخاب کرده اند ، بنابراین گیاهان بدون خارهای برجسته به طور مکرر دیده می شوند ، اما هنوز باید با دقت به آنها نزدیک شود تا از بین رفتن صدها ریز جدا شده گلچین اینها خطرناک نیستند ، اما مطمئناً آزار دهنده هستند و خلاص شدن از آنها سخت است.
Opuntia ficus-indicaگل بهاری است ، اما ممکن است بعداً در سال چند گل به اینجا و آنجا بچرخاند. قطر گلها 2 تا 2 اینچ (5 تا 7 سانتی متر) است و به طور معمول نارنجی یا زرد-نارنجی رنگ هستند ، اگرچه ممکن است قرمز نیز باشند. پایه گل مانند یک بشکه سبز کوچک است که با سوراخ های کمی برجسته نقطه گذاری می شود ، و این گلوشیدها (و بعضی اوقات خارهای طولانی تر) دارند مانند آنهایی که روی بالشتک ها هستند. پس از خشک شدن گل ، پایه آن در ماه های بعد بزرگ می شود تا اینکه در پاییز بالغ می شود و در این مرحله رنگ می گیرد. گیاهان خاردار در طبیعت طیف گسترده ای از رنگهای میوه ای (قرمز ، صورتی ، نارنجی ، زرد و سبز) را دارند ، اما فرم های کاشته شده با خار کمتر معمولاً زرد ، صورتی مایل به قرمز یا نارنجی هستند. در حالی که گیاهان خاردار دارای میوه هایی به طول 3 اینچ (7.5 سانتی متر) هستند ، گیاهان زیر کشت برای اندازه میوه های بزرگ انتخاب شده اند ،
از آنجا که انجیر هندی از قرن ها قبل کشت و توزیع گسترده شده است ، مشخص نیست که دقیقاً از کجا آمده است ، اما به ویژه در جنوب مرکزی مکزیک به وفور یافت می شود و این ممکن است محل تولد آن باشد. گیاهان در مناطق سردتر در شمال ، مانند شمال مکزیک و جنوب غربی ایالات متحده ، در زراعتی که زمستان معتدل است ، با شادی رشد می کنند ، اما بطور خودبخودی دوباره بذر نمی شوند و خود را تثبیت می کنند. آنها معمولاً از طریق ریشه زایی رشد می کنند تا دانه. این گونه در کمترین زمان زمستان در دمای 20 درجه فارنهایت یا حتی کمی سردتر زنده خواهد ماند ، اما در برابر یخ زدگی سخت مقاومت نمی کند.
جهت خريد انواع گياه هاي آپارتماني زينتي ميتوانيد وارد فروشگاه گياهان آپارتماني ما شويد .
ثبت نام
با ایمیل خود وارد شویدورود
