روش مبارزه با موش به چه صورت می باشد ؟
روش مبارزه با موش به چه صورت می باشد ؟
موش بیشتر در چه بستر هایی تکثیرمیشود و زیست این آفت چگونه است
با عرض سلام و درود خدمت دوست گرامی
در پاسخ به پرسش شما ابتدا موش هایی که در مرکز توجه قرار دارند و خسارات بسیاری را وارد می نمایند معرفی نموده
و سپس نحوه مبارزه با این آفات را شرح خواهیم داد :
جوندگان از خانواده Muridae
موش سیاه rattus Rattus
مرفولوژی:
این موش بیشتر در محل سکونت انسان و یا در اماکن سرپوشیده مانند :
انبارها و آسیاب ها زندگی می کند.
بدن این جانور کاملاً کشیده بوده طول بدن 17 تا 23 سانتی متر است.
طول دم از مجموع طول بدن و سر بیشتر بوده و پوشیده از فلس است .
چشم ها نسبتاً کوچک ، برجسته و سیاه رنگ است.
بدن برنگ خاکستری است.
بیولوژی :
جانوری همه چیز خوار بوده
بخوبی شنا کرده و با سرعت زیاد می دود.
معمولاً از نزدیک شدن به تله دوری می کند.
در اندک زمانی جمعیت آن بالا رفته و به یک آفت خطرناک تبدیل می شود.
برای نفوذ به محل ذخیره مواد غذایی دیوارها را کنده و تخته های ضخیم را جویده و راه خود را باز می کند.
موش سیاه ناقل بیماری طاعون است .
طول عمر این موش 3 تا 4 سال بوده ،
هرسال 2 تا 5 بار تولید مثل کرده، هربار 5 تا 10 بچه بوجود می آورد.
طول مدت باروری 33 روز است.
موش نروژی Rattus norvegicus
مرفولوژی:
این موش دارای جثه بزرگ و قوی بوده
سر کاملاً مشخص
پوزه کشیده وپشم آلود می باشد.
دم طویل وپوشیده از فلس
موهای کوتاه برنگ روشن است.
ناحیه پشت بدن برنگ قهوه ای و قسمت شکمی آن خاکستری روشن می باشد .
بعضی از افراد این گونه کاملا سیاه رنگ اند.
طول بدن در حدود 20 تا 36 سانتی متر است .
بیولوژی :
این موش در همه جا دیده شده چون با شرایط آب و هوائی مختلف قدرت سازگاری دارد.
این جانور در اماکن :
مسکونی
مرغداری ها
زیرزمین ها
انبارهای غذایی
دیده می شود.
از غلات
مواد حیوانی
پوست
جوجه های کوچک
تخم مرغ
تغذیه می کند .
لوازم مختلف و مواد چوبی را جویده خسارت وارد می سازد.
این موش در انتقال بیماری طاعون و شیوع آن نقش مهمی دارد .
این جانور هرسال 2 تا 7 نسل ایجاد کرده و هر موش سه ماه بعد از تولید می تواند تولید مثل نماید .
ماده در هربار 5 تا 14 بچه می زاید.
یک جفت نر وماده در صورت مساعد بودن شرایط در ظرف سه سال جمعیتی بالغ بر 250000 فرد بوجود می آورند.
گربه معمولاً از حمله به این موش خودداری می کند.
موش خانگی musculus Mus
مرفولوژی:
رنگ عمومی بدن این موش در ناحیه پشت خاکستری تیره و گاهی اوقات قهوه ای روشن است .
قسمت شکمی خاکستری روشن است.
گوش ها بزرگ وعاری از مو است.
چشمهای این حیوان کوچک و سیاه رنگ است.
بیولوژی:
این موش در اغلب نقاط دنیا دیده می شود.
این جانور معمولاً در:
خانه ها
انبارها
اماکن سرپوشیده
دیده شده و برای تغذیه از نباتات مختلف به مزارع و باغ ها کوچ می کند.
این موش مانند سایر جوندگان قادر نیست برای سکونت خود لانه تعبیه کند و معمولاًدر طبیعت از لانه های متروک سایر جوندگان برای زندگی خود استفاده می کند.
فعالیت اصلی این موش هنگام شب است ولی گاهی اوقات موقع روز نیز برای تغذیه از پناهگاه خود خارج می شود .
این موش از:
دانه های غلات و مشتقات آن
مواد کاغذی
منسوجات
خواربار
وغیره تغذیه کرده، خسارت سنگینی وارد می سازد.
این جانور نه تنها باعث از بین رفتن مواد غذایی می شود بلکه باقیمانده محصول را به فضولات و ادرار خود آلوده کرده ، کیفیت مواد غذائی را پایین می آورد .
این حیوان در سال 4 تا 5 نسل داشته و هربار 6 تا 8 بچه بوجود می آورد.
نوزادان پس از 3 ماه بالغ شده، قادر به تولید مثل خواهند شد.
مبارزه با موشها
برای مبارزه با موشها به دو طریق می توان عمل کرد :
1 – اقدامات پیشگیری :
در این روش با به کار بردن تدابیر ویژه از نفوذ موش به انبار جلوگیری می شود .
برای این منظور هنگام احداث انبار باید دقت شود تا دیوارها از استحکام و ضخامت کافی برخوردار بوده و حداقل تا ارتفاع یک و نیم متر از کف زمین با بتون ساخته شوند.
پی انبار نیز باید به اندازه ی لازم عمیق و ضخیم بوده و گاهی بین دیوارها را تا ارتفاع یک و نیم متر از کف زمین از خورده شیشه انباشته می کنند تا بدین ترتیب از نفوذ موش به انبار جلوگیری شود .
اطراف در و پنجره ها نیز باید تقویت کرد .
تمام منافذ و سوراخ ها با تور سیمی محکم پوشیده شوند .
در ورودی انبار باید بالاتر از سطح زمین قرار بگیرد و برای رفت و آمد به انبار از پلکان های متحرک می توان استفاده کرد.
در انبار های بزرگ مواد غذایی بایستی به صورت بسته بندی شده و روی سکوهایی که از کف زمین 30 سانتی متر بلند تر است و از دیوار در حدود نیم متر فاصله دارند قرار داده شوند.
بدین ترتیب کف انبار از لحاظ رفت و آمد موشها به سهولت قابل کنترل خواهد بود .
برای نگهداری مواد غذایی در خانه ها و مغازه ها که مقدارشان کم است حد الامکان باید از ظروف در دار که نسبت به موش غیر قابل نفوذ است استفاده کرد.
برای جلوگیری از حمله موش ها به انبار و سایر مخازن مواد غذایی از مواد دور کننده مانند :
پیریدین – آکتیدین Actidione
مشتقات گوآنیدین Guanidine
و غیره استفاده می شود .
این مواد را در اطراف انبار ها پخش کرده و یا کیسه های محتوی مواد انباری را با آن هایی که سمیت کمتری دارند آغشته می کنند
و یا آنهایی را که دوام بیشتری دارند ، می توان وارد پی ساختمان کرد .
2 .روش مبارزه ی شیمیایی :
در این روش از سموم مختلف موش کش به صورت طعمه و یا پودر پاش مناطق آلوده می توان استفاده کرد.
مهمترین این سموم عبارتند از :
الف- فسفورد و زنگ :
فسفورد و زنگ سمی است سیاه رنگ که در مجاورت رطوبت بوی نا مطبوع فسفور هیدروژن از آن استشمام می شود .
فسفورد و زنگ به نسبت 2 تا 5 در صد مخلوط با مواد غذایی در مبارزه با موش های انباری و خانگی نتیجه خوب می دهد .
اگر بخواهیم با دانه ی گندم طعمه ی مسموم تهیه نماییم براساس فرمول زیر خواهد بود :
گندم 1000 گرم فسفورد و زنگ 50 گرم ، روغن مایع 20 گرم. طرز تهیه ان بدین صورت است که اول گندم را در ظرفی که دارای در محکم است می ریزند
سپس روغن را روی آن اضافه کرده بوسیله چوبی کاملا بهم می زنند تا دانه ها به طور یکنواخت با هم مخلوط شوند .
برای مصرف طعمه مسموم در انبار ها ، منزل و اصطبل ها و غیره لازم است :
جعبه های چوبی ،فلزی و یا مقوایی به ابعاد 10 ×20 × 40 سانتی متر تهیه شود .
در جهت عرض جعبه دو سوراخ طوری تعبیه شود که موش به آسانی وارد آن شده و از سوراخ دیگر خارج شود .
سوراخ ها از کف جعبه در حدود نیم سانتی متر بالاتر خواهند بود .
پس از آنکه طعمه مسموم در این جعبه ها قرار داده شدند در آنها را قفل کرده در نزدیکی لانه یا در محل رفت و آمد موش ها قرار می دهند .
طعمه گذاری بایستی در مواقع عصر انجام گرفته و صبح روز بعد لازم است جعبه ها را جمع کرده باقیمانده طعمه مسموم را تخلیه و معدوم کرد .
این عمل تا بدست آمدن نتیجه مطلوب می تواند ادامه داشته باشد .
در فصل گرم برای تهیه طعمه مسموم از مواد غذایی آبدار مانند :
هویج
سیب زمینی
چغندر
کلم پخته یا خام
پنیر
و غیره می توان استفاده کرد .
این مواد را بایستی به قطعات کوچک 5 تا 10 سانتی متر مکعبی تقسیم کرد .
البته قبل از طعمه گذاری بایستی از روش پیش طعمه گذاری استفاده کرد بدین صورت که :
ابتدا بایستی
یکی دو روز از مواد غذایی بدون سم استفاده کرد سپس از طعمه مسموم استفاده نمود.
ب- املاح تالیوم Thallium :
املاح تالیوم مانند :
سولفات ،نیترات واستات تالیوم برای مبارزه با موش ها مورد استفاده قرار می گیرند .
سولفات تالیوم گرد سفید رنگ و متبلور است .
این سم از راه پوست وارد بدن شده مسمومیت ایجاد می کند .
مقدار کشنده آن 25 میلیگرم بر کیلوگرم ld ست .
از این سم مخلوط با مواد غذایی یا محلول آب به نسبت 0.5 تا 1.5 درصد استفاده می کنند .
موش کش زلیو Zelio بر اساس سولفات تالیوم ساخته شده است .
این خمیر را به نسبت یک قسمت سم با 10 قسمت ماده غذایی به کار می برند.
ج- ترکیبات کومارینی یا ضد ا نعقاد خون :
مکانیسم تاثیر این سموم عبارت از جلوگیری از تشکیل ویتامین k و پروترومبین در خون است .
همچنین روی جدار مویرگ اثر کرده و باعث خارج شدن خون از مویرگ ها و خونریزی داخلی و بالاخره مرگ می شود .
این خونریزی بیشتر در :
ریه ها
کبد
مغز
که مویرگ ها زیادند ، صورت می گیرد .
این ترکیبات عارتند از:
1 -کومافن :
از موش کش های مهم بوده ، فافد بو ومزه بوده و به راحتی توسط جوندگان خورده می شود .
موش های مسموم کوچک ترین عکس العملی که مبتنی بر ناراحتی واحساس درد باشد در خود احساس نمی کنند .
این سم به نسبت 25 گرم ماده موثر در 100 کیلوگرم ماده غذایی به کار می برند.
2 -پی وال یا پی والدیون :
این سم به صورت یک جسم جامد زرد رنگ است .
مقدار مصرف 25 گرم ماده موثر در 100 کیلوگرم ماده غذایی یا یک قسمت سم در چهار هزار قسمت ماده غذایی می باشد .
3 -وارفارین :
به صورت جسم جامد متبلور بوده و هیچ گونه طعم و بو ندارد .
پودر وارفارین به غلظت نیم درصد در بازار یافت می شود .
معمولا یک قسمت از این پودر را با 19 قسمت ماده غذایی بایستی مخلوط کرد .
4 -راکومین 57 Racumin :
این سم اگر خالص باشد به صورت جسم جامد بی بو و زرد رنگ است .
در بازار به صورت پودر 57%و طعمه سموم یافت می شود .
برای تهیه طعمه سموم یک قسمت از پودر راکومین با 19 قسمت ماده غذایی مناسب بایستی مخلوط کرد .
ثبت نام
با ایمیل خود وارد شویدورود
