بيمار شدم مسئوليت اجتماعي من چيه ؟
بیمار شده‌ام؛ مسئولیت اجتماعی من چیست؟
بیمار شده‌ام؛ مسئولیت اجتماعی من چیست؟
داستان یک تقابل
دوستی دارم که حدود ۲ هفته قبل در مکانی بوده که در مواجهه با چند بیمار مبتلا به کرونا قرار گرفته است. اتفاقاً چند روزی هم هست که مرتب سرفه می‌کند، اما سایر علائم کرونا را ندارد. خودش تقریباً اطمینان دارد که بیمار نیست، ولی مرتب در محل کار همکارانش به او اعتراض می‌کنند و مدام با عباراتی مانند این‌ها روبروست:
– چرا امروز سر کار آمدی؟
– لطفاً فاصله‌ات رو با ما رعایت کن
– تو اصلاً به فکر سلامت ما نیستی؟
– این کار شما خودخواهی است
– تو را به خدا موقع سرفه کردن جلوی دهانت رو بپوشان،
– و…
شاکی بود؛ شاکی از بی‌معرفتی دوستان و همکاران و اینکه چطور به خاطر این کرونای لعنتی مورد بی‌مهری همکارانش قرار گرفته.
وقتی پیش من آمد، همان ابتدا شروع به شکوه و شکایت کرد و درعین‌حال سرفه نیز داشت!
می‌گفت “من که دارم رعایت می‌کنم. ماسک زدم، علائم دیگر را هم که ندارم. این یک سرماخوردگی ساده است. چرا مردم این‌قدر خودخواه شده‌اند…؟”
این واکنش دوستم برایم جالب و درعین‌حال عجیب بود. همه این صحبت‌ها را به خودش می‌گرفت. طوری واکنش نشان می‌داد که انگار به او گفته‌اند: “تو خودت کرونایی!”
آن روی سکه
این روزها بخش زیادی از ذهنمان مشغول کرونا و حواشی آن است…
“مواظب باشیم به جایی دست نزنیم، زودبه‌زود دست‌ها رو بشوییم و ضدعفونی کنیم، ماسک بزنیم، حواسمان باشد دستمان به صورتمان نخورد و هزاران موضوع ریزودرشت دیگر که تا همین یک ماه پیش اصلاً جایی در مشغله‌های روزمره ما نداشتند.
حالا در نظر بگیرید با این حجم فشار روانی، همکاری هم داشته باشیم که بیاید مدام در گوشمان سرفه کند!
طبیعی است که آدم از کوره در می‌رود، طبیعی است که از او انتظار داشته باشیم مراعات حال و سلامت سایرین را بکند.
مسئولیت اجتماعی، از حرف تا عمل
در تعریف، مسئولیت اجتماعی، نسبت علاقه‌مندی هر شخص به اتفاقات جامعه و مشارکت فعال او برای حل مشکلات عمومی است. همه ما در برابر سلامت خود و جامعه‌مان مسئولیم؛ و این مسئولیت، پایه و اساس اعتماد ما به یکدیگر برای شکل دادن به جامعه‌ای همرنگ و هم سو است.
فرقی نمی‌کند که سالم هستیم یا بیمار، ناقل هستیم یا مبتلا، در هر وضعیتی، وظیفه‌ای متناسب با آن شرایط در برابر اطرافیان داریم.
مثال دوست من، مثال نیست. واقعیت است. برای هر یک از ما می‌تواند اتفاق بیافتد. پس فراموش نکنیم اگر در این وضع قرار گرفتیم، بدانیم که مسئولیت اجتماعی ما ایجاب می‌کند، علاوه بر خودمان مراقب دیگران هم باشیم.
چگونه؟
هم‌زمان که برای بهبود خود تلاش می‌کنیم، مسئول حفظ سلامت اطرافیان نیز هستیم:
– رعایت نکات خودمراقبتی توصیه شده و مطالب و دوره‌های آموزشی سایت Corona.ir
– با انداختن دستکش و ماسکهای استفاده شده در سطل زباله و عدم رها کردن آنها در کوچه و خیابان
– ماندن در خانه تا زمان بهبودی سرماخوردگی
– عدم گوش دادن به شایعه و اخبار کذب و عدم نقل یا نشر کلیپ‌ها و فایل‌های بدون منبع موثق
– درصورت لزوم استفاده از خدمات مشاوره تلفنی و خطوط تلفنی که در زیر آمده اند:
دکتر شهرام ثبوتی‌پور
ویراستار: مینا نظری کمال
مدرس و پژوهشگر روانشناسی بحران
ثبت نام
با ایمیل خود وارد شویدورود
