واقعیت افزوده چیست؟
واقعیت افزوده (AR) یک نسخه پیشرفته از دنیای فیزیکی واقعی است که از طریق استفاده از عناصر بصری دیجیتال، صدا یا سایر محرک های حسی ارائه شده از طریق فناوری به دست می آید. این یک روند رو به رشد در میان شرکت‌هایی است که به طور خاص در محاسبات تلفن همراه و برنامه‌های تجاری فعالیت دارند.
در میان افزایش جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها، یکی از اهداف اصلی واقعیت افزوده برجسته کردن ویژگی‌های خاص دنیای فیزیکی، افزایش درک آن ویژگی‌ها، و استخراج بینش هوشمند و در دسترس است که می‌تواند در برنامه‌های کاربردی دنیای واقعی اعمال شود. چنین داده‌های بزرگی می‌تواند به اطلاع‌رسانی در تصمیم‌گیری شرکت‌ها و به دست آوردن بینشی در مورد عادات مخارج مصرف‌کننده ، از جمله، کمک کند.
خوراکی های کلیدی
- واقعیت افزوده (AR) شامل قرار دادن اطلاعات بصری، شنیداری یا حسی دیگر بر روی جهان به منظور افزایش تجربه فرد است.
- خرده فروشان و سایر شرکت ها می توانند از واقعیت افزوده برای تبلیغ محصولات یا خدمات، راه اندازی کمپین های بازاریابی جدید و جمع آوری داده های منحصر به فرد کاربر استفاده کنند.
- بر خلاف واقعیت مجازی که محیط سایبری خود را ایجاد می کند، واقعیت افزوده به دنیای موجود همان طور که هست می افزاید.
درک واقعیت افزوده
واقعیت افزوده همچنان در حال توسعه است و در میان طیف گسترده ای از برنامه ها فراگیرتر می شود. از زمان شکل گیری آن، بازاریابان و شرکت های فناوری مجبور بوده اند با این تصور مبارزه کنند که واقعیت افزوده چیزی بیش از یک ابزار بازاریابی است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف‌کنندگان شروع به کسب منافع ملموس از این عملکرد کرده‌اند و آن را به عنوان بخشی از فرآیند خرید خود انتظار دارند.
برای مثال، برخی از پذیرندگان اولیه در بخش خرده‌فروشی، فناوری‌هایی را توسعه داده‌اند که برای بهبود تجربه خرید مصرف‌کننده طراحی شده‌اند. با گنجاندن واقعیت افزوده در برنامه‌های کاتالوگ، فروشگاه‌ها به مصرف‌کنندگان اجازه می‌دهند تصور کنند که محصولات مختلف در محیط‌های مختلف چگونه به نظر می‌رسند. برای مبلمان، خریداران دوربین را به سمت اتاق مناسب می گیرند و محصول در پیش زمینه ظاهر می شود.
در جاهای دیگر، مزایای واقعیت افزوده می تواند به بخش مراقبت های بهداشتی نیز گسترش یابد ، جایی که می تواند نقش بسیار بیشتری ایفا کند. یکی از راه‌ها از طریق برنامه‌هایی است که کاربران را قادر می‌سازد تا تصاویر سه بعدی و بسیار دقیق از سیستم‌های مختلف بدن را هنگامی که دستگاه تلفن همراه خود را روی تصویر مورد نظر نگه می‌دارند، ببینند. به عنوان مثال، واقعیت افزوده می تواند یک ابزار یادگیری قدرتمند برای متخصصان پزشکی در طول دوره آموزشی خود باشد.
برخی از کارشناسان مدت‌ها حدس می‌زنند که دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند پیشرفتی برای واقعیت افزوده باشند. در حالی که گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها بخش کوچکی از چشم‌انداز کاربر را نشان می‌دهند، برای مثال، عینک هوشمند ممکن است پیوند کامل‌تری بین قلمرو واقعی و مجازی ایجاد کند، اگر آنقدر توسعه یابد که به جریان اصلی تبدیل شود.
واقعیت افزوده در مقابل واقعیت مجازی
واقعیت افزوده از محیط موجود در دنیای واقعی استفاده می کند و اطلاعات مجازی را در بالای آن قرار می دهد تا تجربه را افزایش دهد.
در مقابل، واقعیت مجازی کاربران را غرق می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در یک محیط کاملاً متفاوت، به ویژه محیطی مجازی که توسط رایانه‌ها ایجاد و ارائه میشود، «ساکن» شوند. کاربران ممکن است در یک صحنه متحرک یا یک مکان واقعی که عکس گرفته شده و در یک برنامه واقعیت مجازی جاسازی شده است غوطه ور شوند. از طریق یک نمایشگر واقعیت مجازی، کاربران می توانند به بالا، پایین یا هر طرفی نگاه کنند، گویی واقعاً آنجا هستند.
منبع : اخبار متاورس منبع : investopedia
