نحوه ایجاد NFT: راهنمای ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض | اولین بازار NFT ایران

ایجاد NFT: راهنمای ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض

اصطلاح رمز غیرقابل تعویض (NFT) معمولاً به یک دارایی رمزنگاری در بلاک چین اشاره دارد که نشان دهنده یک آیتم دیجیتال نامشهود و منحصر به فرد مانند یک قطعه هنری، یک عکس، یک مجموعه درون بازی یا یک توییت است که سایر دارایی ها نمی توانند جایگزین آن شوند، زیرا دارایی ها هستند. مجموعه ای از خواص استثنایی هر NFT منحصر به فرد و از نظر کمیت محدود است و قابل تعویض نیست. می تواند به عنوان مدرک اصالت و مالکیت عمل کند. 

NFT ها با ابرداده و شناسه های منحصر به فرد مانند بارکد از یکدیگر متمایز می شوند. اطلاعاتی که دارایی را تشکیل می دهد به عنوان ابرداده شناخته می شود. فراداده به کاربران اجازه می دهد تا اشیاء را بر اساس ابرداده خود بخرند یا بفروشند و نه کل شی.

هدف NFT ها تکرار ویژگی های ملموس اقلام فیزیکی مانند منحصر به فرد بودن، کمیابی و اثبات مالکیت است. از سوی دیگر، کالاهای قابل تعویض را می توان مبادله کرد زیرا ارزش آنها، نه ویژگی های منحصر به فرد، آنها را مشخص می کند. با این حال، محصولات دیجیتال تنها زمانی معتبر هستند که در ارتباط با محصول خود استفاده شوند.

نمونه های اولیه NFT ها سکه های رنگی بودند که به دارایی های آزمایشی ایجاد شده در شبکه بیت کوین در سال 2012 اشاره دارد. اولین دارایی نشانگر نشانگر بلاک چین غیرقابل تعویض در سال 2014 به عنوان آزمایشی برای کنفرانس هفت در هفت در موزه نیویورک در نیویورک ایجاد شد. شهر 

در حالی که کلکسیون های دیجیتال و NFT های هنری همچنان بیشترین توجه را در جامعه رمزنگاری به خود جلب می کنند، موارد استفاده بالقوه آنها همچنان در حال افزایش است. آنها از موارد استفاده عمومی مانند هنر دیجیتال و بازی به مد، موسیقی، دانشگاه، نمادسازی اشیاء دنیای واقعی، پتنت ها، فروش عضویت و برنامه های وفاداری گسترش می یابند. همچنین فضایی برای ترکیب مزایای فناوری NFT با عملکرد مالی غیرمتمرکز (DeFi) وجود دارد. به عنوان مثال، امکان قرض گرفتن و قرض دادن توکن های غیرقابل تعویض وجود دارد و می توان از آنها به عنوان وثیقه برای تضمین وام استفاده کرد.

هر کسی که علاقه مند به فروش و به اشتراک گذاری آثار دیجیتالی خود مانند محتوا، هنر، موسیقی و عکاسی است، می تواند NFT ایجاد کند. در اینجا یک راهنمای عملی در مورد پرش موفقیت‌آمیز بر روی باند ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض وجود دارد.

ایجاد NFT یک فرآیند کاملا ساده است. به عنوان مثال، کاربران می توانند محتوای خود را انتخاب کنند و یک کیف پول رمزنگاری دریافت کنند. آنها می توانند یک بازار NFT مناسب را انتخاب کنند و دستورالعمل های آن را دنبال کنند. پس از ایجاد NFT، آماده ارسال به دوستان یا فروش به مجموعه‌داران است.

در اینجا چیزی است که باید در مورد فرآیند ایجاد NFT بیشتر بدانید.

درک NFT ها

یکی از کلکسیونرهای NFT 69.3 میلیون دلار برای اثر هنری دیجیتالی با عنوان “Everydays: The First 5000 Days” اثر مایک وینکلمن، که با نام بیپل نیز شناخته می شود، پرداخت کرد و این NFT را به گران ترین در تاریخ هنر رمزنگاری تبدیل کرد. مجموعه CryptoPunks شامل 10000 تصویر پیکسلی از پانک ها با مجموعه ای از ویژگی های منحصر به فرد است که در سال 2015 در بلاک چین اتریوم پیشگام شد و هزاران دلار به فروش می رسد . 

این سوال پیش می‌آید: ارزش این خلاقیت‌های دیجیتال چیست و چرا کلکسیونرها این همه پول برای آنها خرج می‌کنند؟

“هر روز” بیپل، کلاژی متشکل از 5000 طراحی که در سیزده و نیم سال گذشته هر روز به آنها ارجاع داده می شود، کار دشواری بود. با این حال، بسیاری از مجموعه‌های NFT، که فوق‌العاده موفق هستند، به احتمال زیاد به مشارکت پیچیده‌ای از نویسنده نیاز ندارند. 

بنابراین، برای هر کسی که می خواهد یک هنرمند NFT شود، تا حدودی لازم است که هدفی در ذهن داشته باشد و سطح خلاقیت بالایی داشته باشد. حتی برای کسانی که به اندازه لئوناردو داوینچی ماهر نیستند اما ایده های زیادی دارند، ایجاد یک NFT بدون شک ارزش امتحان کردن را دارد. علاوه بر این، برای هنرمندان حرفه‌ای که به احتمال زیاد قبلاً چندین اثر هنری شبیه بیپل دارند که در استودیوی دیجیتال بیکار هستند و فقط در انتظار فروش به عنوان NFT هستند، این می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد. 

حقیقتاً، هنر دیجیتال ابتکاری و جذاب یک فرد ناشناس به اندازه خلاقیت افراد مشهور مانند 10 نقاشی دیجیتال خواننده کانادایی گریمز که به قیمت حدود 6 میلیون دلار فروخته شده است ، نسخه های NFT از Kings of Leon که 2 دلار درآمد داشته است، به سطح جنون نمی رسد. میلیون دلار فروش یا یک NFT هیجان انگیز که اولین توییت جک دورسی را ارائه می دهد که بیش از 3 میلیون دلار فروخته شده است. 

از این گذشته، فناوری NFT برای حفظ کمبود و ایجاد مالکیت دارایی های دیجیتال و ملموس ایده آل است. به سازندگان دیجیتال گزینه‌های محکمی برای کسب درآمد از کارشان و سطحی از انعطاف‌پذیری ارائه می‌دهد که اغلب در مدل‌های صنعت خلاق سنتی وجود ندارد. پیوست کردن محتوای دیجیتال به بلاک چین به عنوان یک توکن غیرقابل تعویض، راهی مطمئن و قابل تأیید برای فروش آنلاین آن است. علاوه بر این، ایجاد NFT به هنرمندان دسترسی نامحدود به یک شبکه جهانی از مجموعه داران و افراد همفکر را ارائه می دهد. 

خوشبختانه، فرآیند ایجاد NFT نه پرهزینه، پیچیده و نه فنی است. بدون نوشتن هیچ کدی و با راهنمای مناسب، هر کسی می تواند یک NFT ایجاد کند.

قالب را انتخاب کنید و محتوای خود را انتخاب کنید

در ابتدا، سازندگان باید قالب NFT خود را انتخاب کنند. آنها می توانند یک توکن غیرقابل تعویض از هر فایل چندرسانه ای تولید کنند. این می تواند یک نقاشی دیجیتال، یک عکس، یک متن، یک فایل صوتی یا یک ویدیو از یک رویداد قابل توجه باشد. محصولات خلاقانه دیگری مانند مجموعه‌های رمزنگاری، آیتم‌های مجازی بازی‌های ویدیویی مانند آواتارها، سلاح‌ها و ارز، و همچنین سرزمین مجازی در متاورس‌ها وجود دارند که می‌توانند به عنوان NFT نیز نمایش داده شوند.

البته اینجا جای ایده‌های سازندگان وجود دارد، زیرا به نظر می‌رسد این روزها هر چیزی دیجیتالی می‌تواند یک NFT باشد. به عنوان مثال، این می تواند کد منبع شبکه جهانی وب باشد که توسط مخترع آن، سر تیم برنرز لی، به صورت NFT به قیمت 5.4 میلیون دلار فروخته شد، یک «نماینده هنری با وضوح بالا» از داده های ژنتیکی پروفسور جورج چرچ . یا داده های اولین فردی که DNA خود را توالی یابی کرد. علاوه بر این، هنوز جایی برای دارایی‌های غیردیجیتال توکن‌شده در دنیای واقعی، از املاک و الماس گرفته تا کفش‌های کتانی طراحی‌شده، که همگی در قالب NFT به فروش می‌رسند، وجود دارد.

در مورد قالب، به سازندگان آزادی انتخاب کامل داده می شود. ممکن است به موضوع آثار هنری و تخیل آنها بستگی داشته باشد. 

به خاطر داشته باشید که پس از اینکه سازندگان تصمیم گرفتند که چه محتوا و در چه قالبی را می‌خواهند به‌عنوان یک NFT نشان دهند، باید آن را به یک نوع فایل مناسب تبدیل کنند، مخصوصاً اگر قبلاً دیجیتالی نباشد. اکثر موارد معمولاً به عنوان فایل های گرافیکی شبکه قابل حمل (PNG) یا فایل های با فرمت تبادل گرافیکی (GIF) ذخیره می شوند. متون معمولاً در قالب سند قابل حمل (PDF) در دسترس هستند، در حالی که موسیقی احتمالاً به صورت MP3 و ویدیو به صورت MP4 ذخیره می شود. 

نحوه ایجاد و برش NFT

ارزش NFT ها با منحصر به فرد بودن آنها تعریف می شود . شرایطی وجود دارد که کاربران ممکن است بخواهند چندین نسخه یکسان از آثار خود ایجاد کنند. به عنوان مثال، اگر شما یک مجموعه را می فروشید، ممکن است نسخه های مختلفی را ارائه دهید، که برخی از آنها منحصر به فردتر از بقیه هستند. در این مورد، باید تصمیم بگیرید که چند نسخه یکسان از یک NFT خاص را در بلاک چین قرار دهید، زیرا این تعداد ثابت می‌شود و NFT‌های شما پس از ایجاد آن‌ها از هرگونه تغییر مصون می‌مانند.

فرآیند ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض، ضرب نامیده می شود. این اصطلاح به فرآیند تبدیل یک آیتم دیجیتال به دارایی در بلاک چین اشاره دارد. مشابه نحوه ایجاد و اضافه شدن سکه های فلزی به گردش، NFT ها پس از ایجاد آنها ضرب می شوند. پس از این فرآیند، آیتم دیجیتالی ضد دستکاری، ایمن تر و دستکاری آن دشوار می شود. از آنجایی که به عنوان یک توکن غیرقابل تعویض نشان داده می شود، پس از آن می توان آن را خریداری و معامله کرد و همچنین در صورت فروش مجدد یا جمع آوری مجدد آن در آینده به صورت دیجیتالی ردیابی می شود.

برخی از فناوری‌های NFT اجازه می‌دهند هر زمان که یک آیتم ارجاع شده مالک خود را تغییر دهد، کمیسیون‌های مستمر به سازنده اصلی پرداخت شود. هنگام ضرب کردن یک توکن، سازندگان می‌توانند یک بند حق امتیاز را برنامه‌ریزی کنند تا فروش بعدی کالای دیجیتالی آن‌ها درآمد غیرفعالی برای آنها ایجاد کند. اگر کار آنها محبوب شود و ارزش آن افزایش یابد، می توانند از آن سود پولی ببرند.

فرآیند ضرب کردن زمانی شروع می شود که شما NFT خود را امضا کرده و هزینه گاز را پرداخت کرده اید. پس از تایید تراکنش، می‌توانید NFT جدید خود را در نمایه خود مشاهده کنید.

بازار NFT را انتخاب کنید

پس از آماده شدن کالای دیجیتال برای یک NFT آینده، زمان آن است که یک بازار NFT را برای فروش آن انتخاب کنید.

انتخاب یک پلتفرم بخش مهمی از فرآیند استخراج NFT است و انتخاب صحیح در اینجا به عوامل مختلفی از جمله انواع خاصی از بلاک چین، استانداردها و فرمت‌های پشتیبانی شده، دسترسی و قیمت برای برش NFT بستگی دارد. 

اولین استاندارد برای نمایش دارایی های دیجیتال غیرقابل تعویض در بلاک چین اتریوم ERC-721 بود. استاندارد ERC-1155 نیمه تعویض پذیری را ارائه می دهد. برخلاف ERC-721، که در آن شناسه منحصربه‌فرد یک دارایی را نشان می‌دهد، شناسه منحصربه‌فرد توکن ERC-1155 نشان‌دهنده یک کلاس کامل از دارایی‌های قابل تعویض است که کاربر می‌تواند هر تعداد آن را به دیگران منتقل کند. اجزای مبتنی بر استاندارد ERC-998 الگوهایی هستند که بر اساس آنها NFTها می توانند دارایی های غیرقابل تعویض یا قابل تعویض باشند.

اتریوم انحصار NFT ها را ندارد. با این حال، اکثر پلتفرم‌ها مبتنی بر اتریوم هستند. سایر بازارهای NFT غیر اتریوم متعلق به اکوسیستم های زنجیره بلوکی مانند Cosmos، Polkadot یا بایننس Smart Chain هستند.

هر یک از بازارهای NFT اندکی متفاوت عمل می کنند و دستورالعمل های خاص خود را دارند، همچنین مزایا و معایب. به عنوان مثال، برخی از NFT ها سرپرستی می شوند در حالی که برخی دیگر مبتنی بر سلف سرویس هستند. ایجاد NFT در برخی از پلتفرم‌ها ارزان‌تر از سایر پلتفرم‌ها است، در حالی که برخی از بازارها از فرمت‌های فایل خاصی پشتیبانی نمی‌کنند. برخی از پلتفرم ها کاربر پسند هستند، در حالی که برخی دیگر دارای یک رابط کاربری پیچیده (UI) هستند که می تواند کاربران جدید را بترساند. 

در حال حاضر، بازارهای NFT زیادی در فضای کریپتو وجود دارد. پلتفرم‌های غیر سرپرست به‌عنوان یک جایگزین مناسب برای پلتفرم‌های انتخاب‌شده ظاهر شده‌اند، زیرا دسترسی رایگان را برای همه فراهم می‌کنند. برای آپلود NFT ها روی آنها، کاربران فقط باید ثبت نام کرده و هزینه تراکنش را برای ضرب کردن یک توکن بپردازند.

یکی از پلتفرم‌های غیر مدیریتی OpenSea است که به کاربران اجازه می‌دهد NFT‌ها را برش دهند و معامله کنند، داده‌های مربوط به آنها را مشاهده کنند و آمار را بررسی کنند. OpenSea که در سال 2017 ایجاد شد، تقریباً تمام مجموعه‌های هنری رمزنگاری و همچنین تعداد زیادی آیتم از بسیاری از بازی‌های محبوب بلاک چین را نگه می‌دارد. این پلتفرم دارای یک رابط ایجاد نسبتاً کاربرپسند است که به کاربران امکان می‌دهد به سرعت و کارآمد یک توکن غیرقابل تعویض به صورت رایگان ایجاد کنند. 

یکی دیگر از بازارهای انبوه Rarible است، یک پلتفرم سلف سرویس که اتفاقاً با OpenSea در ارتباط است. فرآیند ایجاد NFT در Rarible بسیار شبیه به OpenSea است، اما عملکرد آن کمی متفاوت است. به عنوان مثال، تعداد قالب ها محدود است و اندازه آثار هنری کوچکتر است. با این وجود، Rarible ترافیک بسیار خوبی دارد و به کاربران اجازه می دهد تا توکن ها را قبل از فروش ضرب کنند، در حالی که OpenSea هنگام فروش توکن را برش می دهد.

برخلاف پلت‌فرم‌های سلف‌سرویس، پلتفرم‌های انتخاب‌شده در مورد سازندگان گزینشی‌تر هستند. برای شروع فروش محتوای دیجیتال در SuperRare یا Nifty Gateway، سازندگان باید فرم درخواستی را با معیارهای انتخاب دقیق و یک دوره انتظار طولانی برای تصمیم کارشناسان ارسال کنند. 

یک کیف پول راه اندازی کنید و مقداری ارز دیجیتال داشته باشید

کیف پول رمزنگاری یکی از اجزای حیاتی هر سیستم بلاک چین است. طبق اصول اولیه بلاک چین، کاربران برای دسترسی به پلتفرم های مختلف، امضای تراکنش ها و مدیریت موجودی خود به کیف پول نیاز دارند. از این رو، بازارهای NFT نیاز به ذخیره داده های حساب کاربری را از بین می برند و پلتفرم را ایمن تر می کنند.

چندین برنامه کیف پول رمزنگاری برای خرید و ذخیره ارزهای دیجیتال در گوشی های هوشمند موجود است. بسیاری از آنها به طور خاص برای تازه واردان بلاک چین طراحی شده اند و می توانند آنها را از طریق کارمزد تراکنش، امنیت و حفظ حریم خصوصی راهنمایی کنند. 

کیف پول های کریپتو و افزونه های مرورگر زیادی برای دسترسی به برنامه های کاربردی مبتنی بر بلاک چین وجود دارد که می توانند کار را انجام دهند. برخی از آنها امنیت بیشتری را فراتر از یک آدرس ایمیل ساده و رمز عبور با عبارت اولیه دسترسی دوازده کلمه ای ارائه می دهند. قبل از راه‌اندازی کیف پول، مهم‌ترین چیز این است که مطمئن شوید که با ارز دیجیتال مورد استفاده در پلتفرمی که قصد استفاده از آن را دارید مطابقت دارد.

هنگامی که به دنبال برش توکن در بلاک چین هستید، کاربران ملزم به پرداخت هزینه گاز هستند. کارمزد گاز به پرداختی اطلاق می شود که کاربر برای جبران انرژی محاسباتی مورد نیاز برای پردازش و اعتبارسنجی تراکنش ها در بلاک چین انجام می دهد. حد گاز حداکثر مقدار گازی است که کاربر مایل است برای یک تراکنش خاص خرج کند.

هزینه های گاز بسته به سطح تقاضا برای ایجاد معاملات به طور قابل توجهی در نوسان است. ضرب NFT می تواند رایگان باشد. با این حال، بسته به بازار انتخابی، ممکن است بین 10 تا 100 دلار هزینه داشته باشد. هزینه های گاز در آخر هفته ها که افراد کمتری در حال تراکنش هستند به طور قابل توجهی ارزان تر است (به طور متوسط) که به علاقه مندان NFT کمک می کند تا در صورت تولید چندین مورد، هزینه های خود را کاهش دهند.

ضرب چند آیتم با ضرب دوبار که به ضرب کردن یک NFT دو بار اشاره دارد، متفاوت است. کاربران محدود نیستند که همان کالای دیجیتالی را که قبلاً در یک بازار NFT ضرب شده است، به بازار دیگری ببرند، بار دوم آن را برش دهند و دوباره آن را به عنوان یک NFT جدید بفروشند. کاربران باید تمام پیامدهای بالقوه شهرت خود را در نظر داشته باشند، مانند کاهش ارزش NFT مشخص شده و هر کالای دیجیتال بعدی که کاربر ممکن است بخواهد بفروشد، زیرا ممکن است اعتبار کاربر تضعیف شود. بنابراین، باید با وارد کردن یک کد نامرئی در فایل یک کالای دیجیتال بدون تأثیر قابل توجهی بر ظاهر کالا با چشم غیرمسلح، از ضرب کردن مضاعف اجتناب شود.

سپس، کاربران می توانند برای دسترسی به رسیدهای فروش NFT، اپلیکیشن کیف پول رمزنگاری شده را هم در گوشی های هوشمند و هم در رایانه های شخصی خود دانلود کنند، زیرا آنها باید راهی برای دریافت رمزارز و تبدیل آن به پول سنتی هر زمان که بخواهند داشته باشند. 

دو راه اصلی برای تبدیل ارز دیجیتال به پول نقد و در نهایت انتقال آن به حساب بانکی وجود دارد. ابتدا، می توانید از اشخاص ثالث مانند صرافی های رمزنگاری، دستگاه های خودپرداز و کارت های نقدی استفاده کنید. گزینه دوم استفاده از پلتفرم همتا به همتا (P2P) است. هر دو روش ساده و ایمن هستند. با این حال، استفاده از تراکنش همتا به همتا، راهی سریع‌تر و ناشناس‌تر برای مبادله ارز دیجیتال شما با پول نقد با نرخ از پیش تعیین‌شده است.

دستورالعمل های پلت فرم NFT را دنبال کنید

هر بازار NFT دستورالعمل‌های خاصی دارد که سازندگان باید برای ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض دنبال کنند. 

اولاً، بازار معمولاً از کاربران می‌خواهد فایلی را که می‌خواهند به NFT تبدیل کنند، با عنوان و توضیح کوتاه آپلود کنند. در حالت ایده‌آل، کاربران پلتفرم NFT باید مدتی را صرف پر کردن جزئیات توکن‌های غیرقابل تعویض خود و تکمیل آن‌ها برای جذب کلکسیونرها و به حداکثر رساندن شانس فروش آثار خود کنند. پس از آپلود آیتم دیجیتال، آنها همچنین باید انتخاب کنند که یک توکن یا یک مجموعه را برش دهند.

در مرحله دوم، دو گزینه ممکن برای فروش NFT وجود دارد: قیمت ثابت یا حراج. فروش با قیمت ثابت جایی است که کاربران قیمتی را مشخص می کنند که می خواهند NFT را با آن بفروشند. بسیار شفاف و مستقیم است. حراج ها یکی دیگر از راه های هیجان انگیز برای فروش آثار NFT هستند. معمولاً دو نوع حراج در بازارهای مختلف NFT وجود دارد. نوع اول حراج انگلیسی است که حراجی با قیمت فزاینده است و بالاترین پیشنهاد در پایان برنده می شود. همچنین نوعی حراج انگلیسی به نام حراج زمانی وجود دارد که هر لات را می توان در یک دوره معین پیشنهاد داد و در پایان دوره، جمع آوری که بالاترین پیشنهاد را ارائه کرده است برنده می شود و یک NFT می خرد. نوع دوم یک حراج هلندی است که به آن حراج کاهشی نیز می‌گویند، که در آن قیمت کاهش می‌یابد تا زمانی که شخصی یک NFT خریداری کند. 

سپس، بسته به بازاری که کاربران انتخاب می‌کنند، باید یک قیمت اولیه برای NFT خود تعیین کنند. برخی از بازارها همچنین درخواست می‌کنند که یک درصد حق امتیاز تعیین کنند، که مبلغی است که کاربران در هنگام فروش NFT خود توسط کلکسیونرهای آینده دریافت خواهند کرد. تعیین درصد یک اقدام متعادل کننده است زیرا درصد بالاتر به ازای هر فروش پول بیشتری برای شما به ارمغان می آورد، اما همچنین افراد را از فروش مجدد هنر شما در وهله اول باز می دارد زیرا احتمال کمتری دارد که برای خود سود ببرند. 

همچنین، گزینه ای برای اضافه کردن ویژگی های فایل مانند وضوح و اندازه بهینه وجود خواهد داشت. در نهایت پلتفرم توکن را تایید می کند و در صورت تایید، آماده فروش است.

ترویج NFT ها

با همه موارد گفته شده و انجام شده، کاربران می توانند انتخاب کنند که به طور فعال ایجاد NFT تازه ساخته شده خود را تبلیغ کنند. ارتقاء یک NFT به مشخصات NFT کاربر بستگی دارد. با این حال، برخی از اصول اولیه وجود دارد که سازندگان می توانند به آنها توجه کنند، مانند درک خریدار یا ایجاد مؤثر یک استراتژی تبلیغاتی.

یکی از کارآمدترین تکنیک های تبلیغات، روابط عمومی است که به ایجاد شهرت مثبت در جامعه از طریق به اشتراک گذاشتن اطلاعات مطلوب در مورد شما و مجموعه NFT شما اشاره دارد.

همچنین، می‌توان آن را با تبلیغات آنلاین، از جمله انتشارات در روزنامه‌های خاص و حضور در پادکست‌های رمزنگاری، و همچنین تبلیغات رسانه‌های اجتماعی، ترویج کرد.

اگر سازندگان به دنبال بزرگترین کلکسیونرها هستند، جذابیت برای بیشترین مخاطب ممکن منطقی است، و استفاده از رسانه های اجتماعی می تواند راه درازی داشته باشد زیرا کاربران می توانند پیوندهای اقلام دیجیتال خود را در رسانه های اجتماعی خود و بازار NFT به اشتراک بگذارند. توییتر، تلگرام و دیسکورد قبلاً کانال‌های ارتباطی را برای جامعه کریپتو ایجاد کرده‌اند، که در آن کاربران می‌توانند برای تبلیغ NFT‌های خود، ایجاد شهرت و بهبود آگاهی عمومی، حساب‌های شخصی روی آن‌ها ایجاد کنند. در نتیجه، آن‌ها می‌توانند با برخی از اینفلوئنسرها و هنرمندان برای همکاری یا روزنامه‌نگاران رسانه‌های معروفی که مایلند درباره خود و مجموعه NFT خود بنویسند، ملاقات کنند. 

برای سازندگان NFT، رشد یک جامعه وفادار می‌تواند برای این تبلیغ حیاتی باشد، زیرا این افراد دائماً از آنها حمایت می‌کنند، اخبار را در مورد آنها منتشر می‌کنند، روی آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند و با میل و میل محصولات NFT آنها را خریداری می‌کنند.

—————————

منبع : بازار NFT ایران

دیسکورد : انجمن متاورس ایران

—————————