علائم هشدار دهنده مرگ خرگوش و راه های پیشگیری از آن….
علائم هشدار دهنده مرگ خرگوش
خود را بشناسید تا در صورت بروز آنها بتوانید زمان مرگ خرگوش را تشخیص داده و به تسکین علائم هشدار دهنده مرگ خرگوش کمک کنید. اگر خرگوش شما پیر شده یا بیمار بوده، ممکن است نگران علائم هشدار دهنده مرگ خرگوش خود باشید. در طول زمان و با مراقبت و پرورش خرگوش، خواهید فهمید که کدام رفتارهای خرگوش طبیعی و کدام یک غیرطبیعی اند. هرگونه تغییر در مجموعه رفتار های طبیعی خرگوش، نشان دهنده اختلال در سلامتی و حتی مرگ حیوان خانگی شما است.
طول عمر یک خرگوش خانگی بین ۶ تا ۱۲ سال است. علائم نزدیک بودن مرگ یک خرگوش شامل امتناع از خوردن غذا، بی حالی بیش از حد و غیر طبیعی، دشواری در تنفس یا تغییر ناگهانی علائم حیاتی است. دمای بدن یک خرگوش در این وضعیت ممکن است بین ۱۰۰ و ۱۰۴ درجه فارنهایت و همچنین ضربان قلب او باید بین ۱۸۰ تا ۲۵۰ بار در دقیقه باشد.
بیماری های پوستی مانند میازیس یا ” فلایستر” نیز نشانه هایی از وجود خطر احتمالی مرگ برای خرگوش شما است. همچنین بسیاری از خرگوش ها در آخرین ساعات زندگی، اسپاسم های عضلانی غیر ارادی را نیز تجربه می کنند.
همانطور که دوست داشتن و علاقه به یک خرگوش یک امر طبیعی است، مرگ خرگوش نیز بخشی طبیعی از زندگی حیوان خانگی شما است. بسیار مهم است که علائم اصلی نشان و هشدار دهنده نزدیک بودن مرگ خرگوش را بدانید. این آگاهی به شما کمک می کند که بدانید چه موقع خرگوش خود را برای انجام مراقبت های ویژه به دامپزشک ببرید و شما را برای رویارویی با بدترین شرایط ممکن، یعنی از دست دادن خرگوش تان، آماده می کند.
چگونه بفهمیم که یک خرگوش در حال مرگ است؟
خرگوش ها می توانند به طور طبیعی، یک زندگی سالم و نسبتا طولانی داشته باشند. خرگوش ها، اگر در خانه نگهداری شوند، می توانند بین ۶ تا ۱۲ سال زندگی کنند.
عمر خرگوش هایی با جثه کوچک، از خرگوش های بزرگتر بیشتر است. رکورد جهانی پیرترین خرگوش زنده به طور شگفت آوری متعلق به یک خرگوش خاکستری مینیاتوری (کوتوله) ۱۶ ساله است.
همزمان که خرگوش شما به پایان زندگی خود نزدیک می شود، شرایط فیزیولوژیک بدن حیوان خانگی شما تغییر می کند. از طریق این تغییرات می توانید متوجه نزدیکی مرگ خرگوش شده و اقدامات لازم را انجام دهید. بروز هر یک از این علائم به تنهایی احتمالاً نشانه بیماری است و لزوماً نشانه ی مرگ قریب الوقوع خرگوش شما نیست.
با این حال، اگر بیش از یکی از این علائم در خرگوش وجود داشته باشد، ممکن است نشان دهنده نزدیک بودن مرگ خرگوش شما باشد. شناختن علائم مرگ خرگوش به شما کمک می کند تا بتوانید پایان زندگی خرگوش خانگی خود را کنترل کنید.
امتناع از خوردن غذا
علامتی که به راحتی قابل مشاهده است، امتناع خرگوش از خوردن غذا است. یک خرگوش برای تأمین نیازهای غذایی خود باید مقدار زیادی یونجه، علف و سبزیجات سبز بخورد. اگر خرگوش شما اصلاً غذا نمی خورد، ممکن است مشکلی پیش آمده باشد.
طبق گفته دامپزشکان دانشگاه ادینبورگ، می توان انتظار داشت که یک خرگوش بزرگسال، کمتر از یک خرگوش جوان غذا بخورد. یک خرگوش در حال رشد به انرژی بیشتری نیاز دارد و می تواند تا دو برابر بزرگسالان غذا بخورد.
اگر خرگوش بزرگسال شما به اندازه دوران جوانی و کودکی خود غذا نمی خورد، لزوماً جای نگرانی نیست. یک حیوان سالم برای دریافت مواد مغذی مورد نیاز برای زنده ماندن به صورت ناخود آگاه غذا می خورد و در صورت دریافت غذای مورد نیاز روزانه، نیازی به وادار کردن خرگوش برای خوردن غذای اضافه نیست.
با این حال، اگر خرگوش شما دیگر هیچ اشتهایی ندارد، می تواند نشانه بیماری یا نزدیک بودن مرگ آن باشد. بسیاری از بیماری ها، چه جسمی و چه روانی، می توانند اشتهای خرگوش را سرکوب کنند. کمبود اشتها همچنین می تواند نشانه پیری باشد. اگر نگران تامین مواد مغذی مورد نیاز خرگوش در اثر کمبود اشتها هستید، با یک دامپزشک مشورت کنید.
خرگوش ها به طور معمول از نظر جسمی فعال هستند. البته، میزان فعالیت بدنی می تواند بین خرگوش های مختلف متفاوت باشد. در طول زمان و با نگهداری و پروش خرگوش تان، خواهید دانست که میزان فعالیت طبیعی خرگوش تان چه قدر است.
اگر خرگوش شما به طور غیرطبیعی از فعالیت دست بکشد، علاقه خودش را به بازی کردن از دست بدهید و به هیچ وجه تمایلی به انجام فعالیت بدنی نداشته باشد، این می تواند نشانه نزدیک بودن مرگ خرگوش شما باشد.
توجه!
بی حالی ناگهانی نیز ممکن است نشانه استرس باشد. برای فهمیدن اینکه بی حالی خرگوش تان تا چه اندازه جدی است، خرگوش خود را به محیطی آرام و خالی از عوامل استرس زا مانند گرما و سر و صدای زیاد ببرید. اگر خرگوش شما آرام شد و دوباره شروع به فعالیت و بازی کرد، پس بی حالی آنها به دلیل استرس بوده است.
اما اگر خرگوش تحت هیچ شرایطی به فعالیت علاقه ای نشان ندهد، ممکن است حیوان خانگی شما بیمار یا نزدیک به مرگ باشد. بهتر است در این شرایط او را در پتو بپیچید و سعی کنید به مقدار کمی آب از طریق سرنگ به آن بدهید تا بنوشد. اگر خرگوش شما از نوشیدن آب امتناع کرد، او را مجبور به این کار نکنید، چون ممکن است خفه شود.
اختلالات پوستی
خرگوش ها در تمیز نگه داشتن نظافت خود بسیار خوب و با وسواس عمل می کنند. با این حال، خرگوشی که احساس خوبی ندارد و سلامتی حیوان خانگی با مشکل روبه رو شده است، به نظافت خود اهمیت کمتری می دهد. یک خرگوش سالم دارای پوست سالم و نرم و تمیز است، اما خرگوشی که بیمار می شود ممکن است دارای خز بیش از حد چرب یا کدر باشد. این عدم مراقبت از خز می تواند نشانه اولیه بیماری پوستی باشد.
خرگوش ها در برابر انواع بیماری های پوستی آسیب پذیر هستند. این موارد شامل بیماری های انگلی، بیماری های عفونی و تومورهای پوستی است. برخی از این اختلالات پوستی می توانند منجر به مرگ شوند.
علائم این بیماری های پوستی شامل لکه های طاسی، شوره سر و همچنین پوسته پوسته شدن پوست است.
میازیس
یکی از بیماری های پوستی به طور بالقوه کشنده برای خرگوش ها، میازیس است که معمولاً “فلای استرایک” نامیده می شود. این بیماری از تخمگذاری مگس ها در پوست خرگوش ناشی می شود. اگر خز خرگوش با ادرار یا مدفوع آلوده شود، بدن خرگوش خیس شود، یا هنگامی که خرگوش بیش از حد عرق کند، احتمال بروز این اختلال بیشتر می شود.
تخم های مگس در اثر تجمع رطوبت، مدفوع یا ادرار روی پوست خرگوش شما ساکن می شوند. گره های مشکی تخم های مگس قابل مشاهده بر روی پوست خرگوش شما، یکی از مهم ترین نشانه های نزدیکی مرگ است.
اگر متوجه وجود تخم مگس یا کرم روی پوست خرگوش خود شدید، بلافاصله آن را نزد دامپزشک ببرید. این یک مشکل جدی است و نیاز به مراقبت های دامپزشکی دارد.
میازیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است. با این حال، اگر درمان این بیماری زود آغاز نشود، مرگ خرگوش وجود دارد.
تغییر در علائم حیاتی
وقتی خرگوش به زمان مرگ نزدیک می شود، علائم حیاتی حیوان از محدوده طبیعی خارج می شوند. علائم حیاتی حیوانات شامل درجه حرارت (دمای بدن) و ضربان قلب است. میزان مناسب علائم حیاتی طبیعی برای یک خرگوش سالم، عبارتند از:
- دما:۱۰۰-۱۰۴ درجه فارنهایت
- زمان پر شدن مویرگی:۲ ثانیه یا کمتر
- تعداد تنفس:بین ۳۰ تا ۶۰ تنفس در دقیقه
- ضربان قلب:بین ۱۸۰ تا ۲۵۰ ضربان در دقیقه
می توانید دمای بدن خرگوش را با یک دما سنج بسنجید. تعداد ضربان قلب و تنفس را می توان با شمارش دقیق و تایمر تعیین کرد.
برای آزمایش زمان پر شدن مویرگی، به آرامی لثه های خرگوش را فشار دهید. با وارد شدن فشار، رنگ پوست روشن می شود. بعد از اینکه فشار را برطرف کردید، مدت زمانی که طول می کشد تا لثه به رنگ طبیعی خود برگردد، زمان پر شدن مویرگی است.
اگر تغییری در علائم طبیعی خرگوش مشاهده کرده اید، به خصوص اگر این تغییر ناگهانی بوده است، سریعا با یک دامپزشک تماس بگیرید.
دشواری در تنفس
خرگوش ها بیش تر از بینی تنفس می کنند تا دهان. تنفس دهانی می تواند نشانه ی یک مشکل در سلامتی خرگوش باشد.
این بدان معنی است که گرفتگی بینی علامت بیماری است. علائم مشکلات تنفس شامل موارد زیر است:
- تنگی نفس
- سرفه کردن
- تنفس دهانی
- عطسه کردن
- آبریزش بینی
- نفس نفس زدن
- خس خس سینه
همچنین خرگوش ها در هنگام استرس بیشتر نفس می کشند. دلایل ایجاد استرس در یک خرگوش می تواند شامل شنیدن صداهای بلند، ازدحام بیش از حد، حضور شکارچیان و تحت تعقیب قرار گرفتن باشد.
سعی کنید علل اصلی استرس را از بین ببرید و سپس ببینید آیا تنفس خرگوش شما به حالت طبیعی باز می گردد یا خیر. در غیر این صورت، ممکن است دلیل جدی تری برای این مشکل وجود داشته باشد. یک خرگوش که نزدیک مرگ است، تنفس پر سر و صدا و آشفته دارد.
تغییر در ادرار یا مدفوع
مراقب تعداد دفعات دفع ادرار و مدفوع خرگوش تان و رنگ و شکل آنها باشید. تغییر در ادرار یا مدفوع می تواند علامت نشان دهنده ی یک خرگوش در حال مرگ باشد. درمورد مدفوع مراقب تغییر در بافت، رنگ یا بوی آن باشید. مشاهده هرگونه اثری از خون در ادرار، می تواند علامتی هشدار دهنده باشد.
اگر مدتی است خرگوش شما مدفوع نمی کند، این امر ممکن است نشان دهنده ایستایی دستگاه گوارش حیوان باشد.
در چنین شرایطی، خرگوش شما مواد غذایی کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کند و علائم امتناع از خوردن غذا را نشان می دهد. یک خرگوش برای زنده ماندن به سیستم گوارشی متحرک و فعال نیاز دارد. اگر خرگوش شما بیش از ۶ ساعت مدفوع یا ادرار نکرده است، باید با دامپزشک تماس بگیرید تا تشخیص داده شود که آیا درمان لازم است یا خیر.
اسهال یا مدفوع بیش از حد شل و آبکی، بخشی از علائم خرگوشی است که به پایان زندگی خود نزدیک می شود. این علامت نشانه کم آبی بدن است. شناخته شده است که خرگوش چند دقیقه قبل از مرگ روده های خود را به طور غیرقابل کنترل آزاد می کند.
صداهای غیرمعمول
اگر خرگوش شما صداهای غیرمعمولی تولید می کند، می تواند نشانه بدحالی حیوان باشد. خرگوشی که بد حال است، ممکن است دچار دندان قروچه شود. یا هنگامی که احساس درد دارد، به خصوص اگر ترسیده باشد، فریاد می کشد. هنگامی که یک خرگوش به پایان زندگی خود نزدیک می شود، به خصوص اگر یک بیماری بخشی از علت مرگ حیوان باشد، ممکن است صدای ناله یا صدای جیر جیر غیر ارادی تولید کند.
صداهای ناشی از مشکلات تنفسی شامل عطسه، خرخر کردن، نفس نفس زدن و خس خس است.
لرزش بدن
اگر خرگوش شما حتی با وجود گرم بودن هوا، می لرزد، می تواند به شوک مبتلا شده باشد. همچنین اگر خرگوش با نزدیک شدن به لحظه ی مرگ، ترسیده باشد، می لرزد. این ترس ممکن است به دلیل یک عامل استرس زای خارجی باشد، اما ممکن است پاسخی به علائم خود خرگوش باشد. علائم مرگ یک خرگوش می تواند برای خرگوش به همان اندازه که برای یک انسان ناراحت کننده است، باشد.
می توانید یک پتو نازک روی خرگوش خود بکشید تا به حیوان کمی آرامش دهد. با این حال، خرگوش را با پتو محصور نکنید. در صورت نیاز اجازه دهید تا جا به جا شود.
اسپاسم های غیر ارادی
یک خرگوش نزدیک به مرگ غالباً دچار اسپاسم های غیر ارادی می شود و بدنش به شکل غیرقابل کنترل حرکت می کند.
در صورت بروز اسپاسم، ممکن است خرگوش با اشیا یا دیوار برخورد کند. برای راحتی خرگوش، بهتر است حیوان را به یک فضای باز ببرید و محلی را برای آرامش آن ایجاد کنید.
خرگوش همچنین کنترل اندام خود را از دست بدهد یا دچار عدم هماهنگی ناگهانی شود. مثلا قادر به راه رفتن مستقیم نخواهد بود، و ممکن است به اشیا برخورد کند. غالباً وقتی خرگوش به این مرحله می رسد، سعی می کند در هر مکانی که ممکن است پنهان شود. این یک غریزه خوب برای در امان ماندن حیوان مریض از دست شکارچیان در طبیعت است. اگرچه با این کار ممکن است پیدا کردن حیوان خانگی برای شما دشوار شود.
مراقبت از خرگوش، باید در تمام طول زندگی و تا آخرین لحظات حیات ادامه پیدا کند. با شناخت رفتارهای طبیعی خرگوش و این علائم، نزدیک بودن مرگ خرگوش را خواهید دانست. ایجاد آرامش و مهیا کردن محیطی امن، آخرین اقداماتی هستند که باید برای او انجام دهید
