سنت های تاریخی عصر جاهلیت

سنت های تاریخی عصر جاهلیت

پیش از ظهور اسلام ، در عصر جاهلی ، نظام قبیلگی کهن ترین ساخت اجتماعی و قبیله اولین و مهم ترین واحد اجتماعی _ سیاسی مستقل شناخته میشد و جامعه جاهلی بدون دولت و بدون قاننون مدون تنها در پناه سنت ها اداره می شود.

در این شرایط مناسبات نظام قبیلگی متاثر از چهار مولفه تعصب ، تعدد ،تعدی و تعهد بود .

تعصب : گرچه سرزمین و نژاد عامل اصلی شکل گیری قبیله هستند اما عامل تداوم و بقای ان عنصری به نام عصبیت و تمامی تصمیمات رئیس قبیله متاثر از عصبیت و تخطی از ان غیر قابل باور بود.

تعدد : در نظام قبیله ای مبتنی بر تعصب ، هر قبیله به واسطه غرور و برتری طلبی ، در پرستش در عین وحدت اعتقاد به بت ، دارای کثرت (امئاع بت ) بودند.

تعدی : در مناسبات میان قبائل ، جنگ عامل تعیین کننده ، و جنگ جویی مشهود ترین خصلت عرب جاهلی و جزء افتخارات ان ها محسوب میشود .

تعهد: با وجود این همه منازعات ، حفظ جان افراد و امنیت قبیله ، بسیار حائز اهمیت و به همین سبب مهم ترین تصمیم رئیس یک قبیله ، انتخاب میان جنگ و صلح بود . حلف یا پیمان با حفظ سنت ها تامین امنیت و ارامش ، جایگزین مناسبی برای جنگ و در نبود دولت ، تبدیل به قانون شد . شکستن این قانون ، ناپسند و بدترین عهد شکنی هنگامی بود که یک طرف از هم پیمانان انصراف خود را از عهد به صورت یک جانبه اعلام می کرد . امضای پیمان یکی از مهم ترین سیاست های روسا و تعهد موجب شهرت و برتری قبیله بود . در نتیجه صلح و پایبندی بدان به همان اندازه جنگ و سرسختی در ان ، برای قبیله اعتبار و به عنوان مصلحت امیز ترین تصمیم یک رهبر اهمیت داشت .

منبع : qzparadise.ir