زخم پای خرگوش و راه درمان آن…

زخم پای خرگوش و راه درمان آن…

صاحبان خرگوش اغلب پدیده های ناخوشایند را در بخش های بدن حیوان خود، مانند زخم ها و فیستول ها بر روی چنگال شان می بینند دامپزشکان این پدیده را “pododermatitis” می نامند و توصیه می کنند که آن را جدی بگیرید، زیرا در مورد مرحله پیشرفته بیماری خرگوش ممکن است جان کند. درمان این بیماری عمدتا برای حیوانات زینتی انجام می شود. این مقاله بر روی اقدامات لآزمی که باید انجام شود، در صورتی که نشانه هایی از ضایعه در اندام حیوان خانگی شما پیدا شود، تمرکز دارد

چه بیماری هایی با پاها ارتباط دارد؟

در خرگوش ها، چنین آسیب های پا می تواند رخ دهد، مانند:

• Pododermatit (بیشتر در مورد این بیماری در زیر بحث خواهد شد)؛
•  زخم های پنجه مختلف، آبسه ها، آسیب ها، شکستگی ها
• ضایعه نخاع در زمینه بیماری های عفونی (لیستریوزیس، انسفالوز)، توسعه فلج اندام ها؛
• پدیده های قارچی، واریسیولور (میکروسپوریا، تریخوفیتیس).

اجازه دهید ما در مورد شایع ترین بیماری – poddermatitis یا درماتیت کفیر تمرکز کنیم. این بیماری خود را به شکل آروپزی بر روی پاها و اندام های عقب حیوان ظاهر می کند، زخم ها و نارسایی ها می تواند بیشتر شود. در هنگام حرکت، حیوان هنگام حمل، شروع به خوردن ضعیف، کرده و همچنین دچار خونریزی می شود با پیشرفت بیشتر پاتولوژی، امکان بروز مرگ ناگهانی در برابر خستگی و سپتی سمی (مسمومیت خون) ایجاد می شود.

علل پودودرمیت

ممکن است چند دلیل برای ظاهرشدن ذرات وجود داشته باشد:

•  اضافه وزن
• کفهای مش در سلولها؛
• استعداد ژنتیکی (به عنوان مثال، نژاد سلطنتی)؛
• خز مایع پوشش روی پاها؛
• پنجه هایی که بیش از حد طول دارند (حیوانات ناقص اندام های عقبی را حرکت می دهند و درنتیجه تشکیل پوپولیسم)؛
• فعالیت تومور ناکافی یا بیش از حد؛
• نادیده گرفتن استانداردهای بهداشتی برای نگهداری و مراقبت از خرگوش ها

ما توصیه می کنیم که با نژادهای مختلف خرگوش آشنا شوید: غول سفید، غول پیکر خاکستری، قوچ فرانسوی، مرند، رکس، آنگورا، قهوه ای، پروانه، وینس آبی، فندر، چین شیلنگ شوروی.

 همه چیز در مورد poddermatitis (التهاب پا) و نحوه مبارزه با آن

اغلب خرگوش های سالخورده دارای اضافه وزن هستند، اما با اندامهای ناخوشایند نابالغ. همچنین، خرگوش های جوان از 3 ماهگی به ظاهر ذرات حساس هستند: آنها بسیار پر انرژی و متحرک هستند، که اگر نادرست درمان شوند، ممکن است پاشنه های پراکنده ای از خرده را ایجاد کنند.

انواع بیماری

دو نوع پودرمتیت وجود دارد: آسپتیک و گلودرد. نگاهی کوتاه به هر دو گونه:

آسپتیک

Pododermatitis آسپتیک – التهاب پوست بدون وجود میکرو فلورائی پاتوژن در زخم. وقتی حیوانات دارای علائم زیر باشند :

• دست و پا زدن (لنگش) هنگام حرکت؛
• اندکی افزایش دمای بدن (عادی برای خرگوش ها – 38-39 درجه سانتیگراد)؛
• تکه های لخت صورتی یا زرد کمرنگ.

پودودرمیت پوسیدگی (سپتیک، باکتری) – التهاب غدد لنفاوی پوست. این شکل از بیماری به چند زیر گونه تقسیم می شود – سطحی و عمیق.

این شکل بیماری توسط علائم زیر ظاهر می شود:

• تب
• لمس آشکار هنگام حرکت؛
• درد شدید در مناطق التهابی.
• وجود زخم ها، ترک ها، در مراحل بعدی، فیستول هایی با مایع ریوی منتشر می شود.

مرحله بیماری

با توسعه بیماری درچند مرحله،  هر یک از ویژگی های خود را آشکار می سازد. ما آنها را با جزئیات بیشتر تجزیه و تحلیل می کنیم.

ضایعه سطحی

آسیب های سطحی – بر توپ های بالایی کف تاثیر می گذارد. اگر صاحب حیوان به موقع علائم بیماری را تشخیص دهد، درمان نیاز به حداقل دارد.

سطح آلوده

سطح عفونت مرحله شروع زخم پودودرمیت است، زمانی که مناطق آسیب دیده با میکرو فلورا پاتوژن ایجاد می شود. اگر زمان لازم را گرفته و درمان جامع را آغاز کنید، حیوان بیمار را می توان به سرعت درمان کرد.

نفوذ پارچه

ضایعه بافتی – نفوذ بیماری به داخل بافت های پا. در این مرحله، بیماری بسیار طولانی و سخت است، تا نیاز به جراحی. پس از درمان، احتمال وقوع پودودرمیت در یک حیوان وجود دارد.

نفوذ عمیق

آسیب عمیق ترین شکل است وقتی که بیماری به بافت استخوانی و تاندون ها با التهاب پس از آن نفوذ می کند. هیچ دامپزشکی نمیتواند پیش بینی های نهایی در مورد درمان و بقا را ارائه کند، 

قوانین درمان

همانطور که قبلا ذکر شد، درمان پودرمایت در مراحل اولیه نتایج خوبی دارد. بهتر است از یک متخصص دامپزشکی  کمک بگیرید و تمام مراحل پزشکی تحت نظارت او انجام دهید. دکتر روش درمان را انتخاب خواهد کرد که برای این مورد موثر خواهد بود.

برای چسباندن و ضدعفونی کردن

اولین گام این است که زخم را تمیز و ضد عفونی کنید. ترک خوردگی، را باهماتوم یا نعناع به دقت تمیز  شود، سپس با 3٪ پراکسید هیدروژن ضدعفونی شود (کلرهگزیدین یا محلول الکل ید 1-2٪ نیز مجاز می باشد). این روش روزانه و چندین بار انجام می شود. چنین فرکانسی درمان به دلیل این واقعیت است که پس از برخی از فروپاشی، ظاهری جدید ظاهر می شود.

تزریق با استفاده از آنتی بیوتیک بیتریل یا آنالوگ آن به صورت عضلانی انجام شود. آنتی بیوتیک با سرعت 30 واحد در هر کیلو وزن زنده (به دنبال دستورالعمل های پیوست شده) استفاده می شود.

اگر زخم ها در حال حاضر خونریزی داشته باشند، باید با پودر (به عنوان مثال، درماتول یا تتراسایکلین) یا اسپری (Ksidikol با کورتیزون) درمان شوند. همچنین می توانید از پماد Vishnevsky، Levomekol یا Lifeguard استفاده کنید. این روش به حذف روند التهاب کمک می کند و در عین حال پوست را خشک می کند.

تزریق

متخصصان آنتی بیوتیک بسیار موثر برای درمان استفاده می کنند. به طور عمده با Baitril یا آنالوگ بیسیلین آن را درمان کنید. تزریق به صورت عضلانی انجام می شود. تزریق باعث جذب بیشتر دارو می شود. بهتر است به پشت ران خرگوش وارد شود. مقدار دارو با دوز 5٪ 1-2 میلیگرم برای نوزادان و 5 میلیگرم برای خرگوش بالغ است. مدت زمان درمان باید 5 روز باشد.

پانسمان

در مناطق آسیب دیده بانداژ با پماد. صحت پانسمان بسیار مهم است، بستگی به اثربخشی درمان دارد. روش:

1. یک پنبه مخصوص رابرای پوشش قرار دهید که در هنگام استفاده از گچ استفاده می شود. او خیلی زود ناپدید می شود و دیگر طول نمی کشد. پشم معمولی، در حالی که نورد، باعث رنج بیشتر حیوانات می شود. یک تامپون را با پنبه بپوشانید، آن را با پماد فراوان آغشته کنید.
2. سطح پا را با سواب پنبه آماده شده  پاک کنید. پماد با مقدار کمی از باند و با قرار دادن در جوراب کودک. جوراب نیز باید با باند و گاز پانسمان شود.
3. حتما حیوان را در دستان خود نگه دارید تا 15-20 دقیقه. بنابراین مطمئن شوید که اگر خرگوش شروع به از بین بردن یک باند ناراحت کننده کند، بخشی از دارو هنوز هم کار خواهد کرد.

مهم است! برای پوشیدن موفق، ضروری است که خرگوش را در موقعیتی قرار دهیم که حداقل  حرکت را بکند. بهترین گزینه این است که حیوان را در پشت مالک قرار دهید. این موقعیت به شما اجازه می دهد که سر و صورت حیوانات را بین طرف و آرنج قرار دهید

، همه چیز را به طور کامل انجام دهید. لازم است باند را هر روز تغییر دهید، سپس درمان بسیار موثر خواهد بود. صبور باشید، زیرا ممکن است 30 تا 40 روز طول بکشد تا بهبود یابد.

 درمان Pododermatitis در خرگوش

درمان توسط روش های محلی

کلم بروکلی یک درمان خوب برای درمان پودرمایت است. این گیاه دارای خواص ضد باکتریایی است و توسط شفا دهنده های محلی به عنوان یک ماده ضد عفونی کننده زخم موثر توصیه می شود. با استفاده از این گیاه محل زخم را به مدت ۵ دقیقه شسته که کاری بسیار موثر است

1 قاشق غذاخوری از گل آذین خشک شده . یک گیاه یا چند برگ تازه را پر کنید در یک لیوان آب جوش و ترکیب را در دمای اتاق سرد کنید. یک ساب پنبه ای یا یک پارچه ساده را که به طور کامل با تنتور تزئین شده است را خیس کنید و به زخم های آسیب دیده برسانید. یک تامپون فقط برای 5 دقیقه نگه داشته می شود، پس از آن یک باند روی پنجه اعمال می شود. این روش کاملا بی خطر است، مطلوب است که چندین بار در روز انجام شود.

برای دوره درمان حیوانات نیاز به تغذیه بیشتر دارند. به عنوان یک مکمل مفید، حیوانات خانگی خود را با گیاهان دارویی تغذیه کنید. آنها را گزنه (یا کاهوخور)، برگ های توت سیاه (یا توت فرنگی)، گل سرخ، کیسه چوپان.

 راه های مختلف برای درمان poddermatitis

اقدامات پیشگیرانه

درمان natoptyshey – یک روند پر هزینه و وقت گیر است، بنابراین مطلوب است برای جلوگیری از توسعه آن است. اقدامات پیشگیرانه در این زمینه انجام شود

1. شرایط خرگوش باید با استانداردهای خلوص مطابقت داشته باشد. قفس، ملافه و سایر چیزهایی که توسط حیوانات استفاده می شود، به طور منظم با آب گرم و صابون بشورید.
2. نظارت بر درجه حرارت و رطوبت هوا در قفس؛
3. سازماندهی تغذیه مناسب حیوانات – بدن انها را باید با تمام ویتامین های لازم و دیگر عناصر مفید تغذیه  شود.
4. حیوانات باید دسترسی روزمره به آب آشامیدنی تمیز داشته باشند.
5. اگر قصد دارید به خرگوش خدمت کنید، ابتدا لباس مخصوص و کفش های ایمنی را در اختیارش قرار دهید.
6. نگه داشتن حیوانات سالم و بیمار باهم در یکجا کاری غلط است. پس از خرید خرگوش های جدید آنها را در قرنطینه برای حدود 30-45 روز نگه دارید، پس از آن شما می توانید آنها را به گله اضافه کنید.
7. هنگام حمل حیوانات، از خوراک یا وسایل حیوان دیگری استفاده نکنید، فقط یک ماشین شخصی با یک بدن ضد عفونی شده استفاده کنید.
8. بلافاصله انها را واکسینه کنید افراد از 45 روزگی واکسینه می شوند.
9. کیفیت سطح زندگی حیوانات را تماشا کنید. نرمی بستر نقش مهمی ایفا می کند و سلول ها باید راحت و بزرگ باشند. توصیه می شود که پارچه های مخملی، کاه، خشک سیرس یا یونجه روی زمین قرار دهید. 

برای حیوانات خانگی ، فرش  ساخته شده  مصنوعی، و همچنین مشمع کف اتاق، تهدیدی بزرگتر است. همه این مواد تحریک توسعه poddermatitis. به طور مداوم در چنین سطوح راه رفتن، برای وی خطرناک است

مهم است! در حین پیاده روی حیوان خانگی در حیاط، اطمینان حاصل کنید که او روی شن، آسفالت یا سنگریزه راه نمی رود. شایسته ترین سطح زمین  چمن است.

بدین ترتیب، صاحبان خرگوش باید به یاد داشته باشند که در مراحل اولیه، چنگال ها خیلی خطرناک نیستند. با این حال، مهم است که این خطر را در اسرع وقت حذف کنید. و به منظور ایجاد ناراحتی به حیوانات خانگی خود و هشدار دادن به آنها در برابر تله، شما باید توجه بیشتری به شرایط خرگوش و، در صورت لزوم، اصلاح نقص ها داشته باشید

 برای اطلاعات بیشتر به ادرس زیر مراجعه فرمایید  

    https://animal.irpsc.com

https://animal.irpsc.com