دستورات شرطی تودرتو را شرح دهید .
دستورات شرطی تودرتو را شرح دهید .
یک گزارة شرطی میتواند بهصورت تودرتـو خـود در گـزارة شـرطی دیگـري قـرار گیـرد. مـا توانستیم یک مثال سه قسمتی بنویسیم که اعمال زیر را انجام دهد:
if x == y:
print x, “and”, y, “are equal”
else:
if x < y:
print x, “is less than”, y
else:
print x, “is greater than”, y
گزارة شرطی بیرونی شامل دو شاخه است. اولین شـاخه یـک دسـتور خروجـی سـاده دارد، امـا شاخۀ دوم شامل یک دستور if است که خود داراي دو شاخه است. آن دو شاخه هر کدام یک دسـتور خروج هستند، اگرچه میتوانند باز هم یک گزارة شرطی باشند. با اینکه کنگرهگذاري دستورات ساختار برنامه را آشکار میسازد، تودرتو کردن دستورات شرطی خواندن برنامه را دشوار میکند. در مجموع بهتر است تا آنجا که میتوانید، از دستورات شـرطی تودرتـو پرهیز نمایید. عملگرهاي منطقی اغلب راهی را براي ساده کردن دستورات شـرطی تودرتـو فـراهم مـیکننـد. براي نمونه ما میتوانیم کد زیر را در یک دستور شرطی واحد بنویسیم:
if 0 < x:
if x < 10:
print “x is a positive single digit.”
دستور print تنها زمانی اجرا میشود که ما هر دو شرط را پشـت سـر گذاشـته باشـیم. لـذا میتوانیم از عملگر and استفاده کنیم:
if 0 < x and x < 10:
print “x is a positive single digit.”
این نوع دستورات شرطی بسیار رایجند. بنابراین پـایتون نحـوة نگارشـی شـبیه بـه نمادگـذاري ریاضی فراهم میکند:
if 0 < x < 10:
print “x is a positive single digit.”
این شرط از نظر معنایی با عبارت بولی مرکب و شرطهاي تودرتو شباهت دارد.
برای اموزش های ویدیویی زبان پایتون به بستر ویدیو های اموزشی بروید
