بنتازون گل سم چه سمی است و چه کاربردی در کشاورزی دارد؟
بنتازون گل سم چه سمی است و چه کاربردی در کشاورزی دارد؟
بنتازون گل سم چه سمی است و چه کاربردی در کشاورزی دارد؟
تجارت یا نام های دیگر
Basagran ، Bendioxide ، Bentazone ، Bas 351-H ، Leader ، Pledge. تمام محصولاتی که هم اکنون در ایالات متحده به بازار عرضه می شوند حاوی نمک سدیم بنتازون به عنوان ماده فعال هستند که به آنها بنتازون سدیم گفته می شود ( 12 ).
وضعیت تنظیم کننده
از سال 1985 ، بنتازون و فرم سدیم آن تحت بررسی ویژه آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) برای ارزیابی داده ها و ایجاد موقعیت نظارتی قرار گرفت ( 13 ). محصولات حاوی بنتازون باید دارای علامت “Caution” باشند ( 18 ). برای محدودیت های محلی که ممکن است اعمال شود با مقررات خاص ایالت بررسی کنید.
مقدمه
بنتازون در ابتدا در سال 1975 به ثبت رسید. این یک علف کش پس از ظهور است که برای کنترل انتخاب علفهای هرز پهن برگ و گیاهان سیاه در لوبیا ، برنج ، ذرت ، بادام زمینی و نعناع استفاده می شود ( 1 ). بنتازون یک علف کش تماسی است ، به این معنی که فقط به قسمت هایی از گیاه که به آن استفاده می شود آسیب می رساند ( 4 ). این امر در توانایی گیاهان حساس در استفاده از نور خورشید در تولید انرژی برای زنده ماندن اختلال ایجاد می کند ، این فرآیند به نام فتوسنتز است. صدمه قابل مشاهده به سطح برگ تحت درمان معمولاً طی 4 تا 8 ساعت و به دنبال آن مرگ گیاه اتفاق می افتد ( 11 ). نباید از آن روی نخود سیاه دانه یا لوبیای گاربانزو استفاده شود ( 9 ، 17 ). این ماده به عنوان کنسانتره محلول در دسترس است ( 18 ).
اثرات سم شناسی
سمیت حاد
بنتازون در اثر مصرف متوسط سمی و با جذب پوست کمی سمی است ( 20 ). مصرف این علف کش توسط انسان باعث استفراغ ، اسهال ، لرزش ، ضعف و تنفس نامنظم یا دشوار شده است. برای پوست ، چشم و مجاری تنفسی نیز تحریک پذیری متوسطی دارد ( 7 ). علائمی که در حیوانات آزمایش شده رخ داده است شامل بی تفاوتی ، عدم هماهنگی ، سجده ، لرزش ، بی اشتهایی ، استفراغ و اسهال است ( 15 ).
مشخص شده است که بنتازون بر اساس مقادیر متوسط علف کش که نیمی (50٪) از حیوانات آزمایشی را که می کشد ، برای پستانداران سمی است. این دوزها به عنوان دوزهای کشنده پنجاه یا LD50 شناخته می شوند. هرچه دوز کشنده کمتر باشد ، ماده شیمیایی سمی تر است. LD50 برای بنتازون در گربه ها 500 میلی گرم در کیلوگرم (میلی گرم در کیلوگرم) ، در خرگوش ها 750 میلی گرم در کیلوگرم ، در موش ها 400 میلی گرم در کیلوگرم و در موش های صحرایی 1،100 تا 2،063 میلی گرم در کیلوگرم است ( 1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 15 ).
هنگامی که بنتازون به پوست تراشیده شده خرگوش ها وارد شد ، باعث تحریک نمی شود ( 2 ، 7 ، 15 ، 17 ). LD50 پوستی آن در خرگوش ها 4000 میلی گرم بر کیلوگرم است. وقتی این ماده به زیر پوست (از طریق پوست) موش تزریق می شود ، LD50 برای بنتازون 2500 میلی گرم در کیلوگرم است ( 8 ). سوزش شدید چشم حاصل از این مواد پس از یک هفته بهبود یافت ( 17 ). در موشهای صحرایی که در معرض 200 میلی گرم گرد و غبار ماده فرموله شده (BAS 3512-H) در یک لیتر آب به مدت یک ساعت در روز و در طی یک دوره دو هفته ای بودند ، هیچگونه اثر سو بیماری (پاتولوژیک) یا مسمومیت (سم شناسی) مشاهده نشد ( 15 )
سمیت مزمن
قرار گرفتن طولانی مدت یا مکرر پوست یا چشم در معرض بنتازون ممکن است باعث درماتیت یا ورم ملتحمه شود ( 20 ).
در سال 1983 ، یک مطالعه 18 ماهه تغذیه رژیم غذایی با موش و یک مطالعه تغذیه دو ساله با موش صحرایی ، هر دو سطح اثر قابل مشاهده (NOEL) 5/17 میلی گرم بر کیلوگرم را ایجاد کردند. در سال 1985 ، سازمان حفاظت محیط زیست تصمیم گرفت که تمام ارزیابی های قبلی در مورد مسمومیت مزمن بنتازون نامعتبر یا س questionال برانگیز باشد ، زیرا روشهای تحقیق مطابق با دستورالعملهای EPA نبوده و یا داده ها نامعتبر هستند. جایگزینی همه داده ها لازم بود ( 11 ). هنگامی که به مدت 13 هفته 0 ، 2.5 ، 7.5 ، 25 یا 75 میلی گرم در کیلوگرم در روز به سگ ها داده می شد ، کاهش وزن ، سلامت عمومی و التهاب سجده در بالاترین دوز آزمایش شده رخ داد. NOAEL برای این مطالعه 2.5 میلی گرم در کیلوگرم در روز بود ( 23 ).
EPA سطح Lifetime Health Advisory (LHA) 20 میکروگرم در لیتر (ug / l) را برای بنتازون در آب آشامیدنی تعیین کرده است. این بدان معنی است که EPA معتقد است آب حاوی بنتازون در این سطح یا کمتر از آن برای نوشیدن هر روز در طول زندگی فرد قابل قبول است و هیچ نگرانی در مورد سلامتی ندارد. با این حال ، نشان داده شده است که مصرف بنتازون در سطوح بالا به مراتب بالاتر از HAL برای مدت طولانی باعث کاهش وزن بیش از حد و التهاب غده پروستات در مطالعات حیوانی شده است ( 22 ).
اثرات تولید مثل
EPA همچنین در سال 1985 گزارش كرد كه ، اگرچه مشخص نبود كه علف كش بر تولید مثل تأثیر منفی می گذارد ، اما داده های آزمایشی ارائه شده مشكوك یا فاقد اعتبار بوده و آزمایش بیشتر مورد نیاز است ( 11 ).
اثرات تراتوژنیک
مطالعات موجود تراتوژنیسیته موش و خرگوش توسط EPA ناکافی قلمداد شد ، حتی اگر نشان ندهد که بنتازون باعث نقایص مادرزادی می شود. نقص های مادرزادی به نام “تراتا” در یک مطالعه موش صحرایی با دوز 200 میلی گرم در کیلوگرم در روز مشاهده شد ، اما مفید بودن و اعتبار این داده ها مورد سوال است. مطالعات اضافی تراتولوژی در موش و خرگوش توسط EPA در سال 1985 مورد نیاز بود ( 12 ).
اثرات جهش زا
در زمان بررسی آن در سال 1985 ، یک شکاف داده ای در داده های جهش زایی در مورد این علف کش وجود داشت. در حالی که انواع مطالعات جهش زایی در مورد بنتازون در سال 1985 مورد بررسی قرار گرفت ، تصور نمی شد که هیچ یک برای اهداف نظارتی کافی باشد ( 12 ).
اثرات سرطان زایی
EPA گزارش می دهد که هیچ عارضه تومور زا (آنزونی) از بنتازون دیده نشده است ، اما داده های موجود نامعتبر یا مشکوک هستند. تومورها در موش ها با mg / kg 200 در روز مشاهده شده اند ، اما باز هم این نتایج سوال برانگیز است. آزمایشات اضافی در سال 1985 ضروری تشخیص داده شد ( 12 ).
EPA بنتازون را به عنوان ماده سرطان زا طبقه بندی نکرده است زیرا داده های مطالعات آزمایشگاهی برای EPA برای تعیین اینکه آیا بنتازون می تواند خطر ابتلا به سرطان را در انسان افزایش دهد کافی نیست ( 21 ، 23 ).
سمیت اعضای بدن
نشان داده شده است كه مصرف بنتازون در سطوح بالا به مراتب بالاتر از سطح مشاوره در طول عمر بهداشت EPA (20 µg / l) برای مدت طولانی منجر به كاهش بیش از حد وزن و التهاب غده پروستات در مطالعات حیوانی شده است ( 22 ).
سرنوشت در انسان و حیوانات
متابولیسم بنتازون در حیوانات کاملاً شناخته نشده است. به سرعت از طریق ادرار جذب و دفع می شود ، بدون تغییر. حدود 91٪ از دوز 0.8 میلی گرم تجویز شده توسط موش توسط لوله معده در موش صحرایی طی 24 ساعت پس از بلع از طریق ادرار دفع می شود و مدفوع آن کمتر از 1٪ است. این نشان می دهد که بنتازون هنگام بلع تقریباً به طور کامل از دستگاه گوارش جذب جریان خون می شود. قسمت غیر متابولیزه شده حداقل از یک متابولیت یا محصول تجزیه دیگر تشکیل شده است ( 12 ، 23 ). یک ساعت پس از دوز ، بنتازون دارای برچسب رادیویی در معده ، کبد ، قلب و کلیه ها ظاهر شد ، اما در مغز یا آکورد نخاع موش ها مشاهده نشد ( 23 ).
اثرات اکولوژیکی
اثرات بر روی پرندگان
بنتازون فنی و فرموله شده هر دو برای پرندگان کمی سمی است. LD50 حاد خوراکی بنتازون فرموله شده (BAS 3510H) برای اردک های اردک کوهی 2000 میلی گرم بر کیلوگرم و برای بلدرچین ژاپنی 720 میلی گرم در کیلوگرم است ( 15 ).
اثرات بر موجودات آبزی
اشکال فنی و فرمول بندی شده بنتازون توسط EPA به عنوان غیر سمی برای ماهیان آب سرد و آب گرم طبقه بندی می شود. بنتازون برای بی مهرگان آب کمی سمی است. باقیمانده علف کش در گوشت دم و اندام های خرچنگ دریایی تجمع می یابد. غلظت کشنده پنجاه (LC50) غلظت ماده شیمیایی در هوا یا آب است که نیمی از حیوانات آزمایشی را که برای مدت زمان مشخصی در معرض آن قرار دارند می کشد. LC50 96 ساعته برای بنتازون در ماهی قزل آلای رنگین کمان 510 میلی گرم در لیتر برای پودر قابل خیس شدن است. در ماهی آفتاب bluegill ، LC50 96 ساعته برای بنتازون فنی 616 ppm و در قزل آلای رنگین کمان 190 ppm است. برای بنتازون فرموله شده (BAS 35107-H) ، LC50 96 ساعته در گل های آبی 1060 پی پی ام و در قزل آلای رنگین کمان 636 پی پی ام است ( 12 ، 4 ، 15 ).
اثرات روی سایر حیوانات (گونه های غیر هدف)
کاربردهای بنتازون در سایت های استفاده شده ثبت شده به دلیل سمیت کم این مواد ، توسط EPA برای اکثر موجودات غیر هدف خطرناک نیست. هنوز ارزیابی نهایی خطر توسط آژانس انجام نشده است ، با این حال ، به دلیل از دست رفتن داده های آزمون ( 12 ). بنتازون برای زنبورهای عسل سمی نیست ( 3 ، 18 ).
سرنوشت محیط زیست
تجزیه مواد شیمیایی در خاک و آبهای زیرزمینی
بنتازون به ذرات خاک متصل نشده و یا به آنها جذب نمی شود و در آب بسیار محلول است. این خصوصیات معمولاً پتانسیل شدیدی را برای آلودگی آبهای زیرزمینی نشان می دهد. با این حال ، بنتازون در لایه های فوقانی خاک توسط نور خورشید و میکروب های خاک به سرعت تخریب می شود که تمایل به حرکت (شستشو) در زیر لایه شخم خاک ندارد. انتظار می رود تخریب سریع آن از آلودگی آبهای زیرزمینی جلوگیری کند ( 11 ، 19 ).
در خاک ، بنتازون در معرض تجزیه نوری ، تجزیه نور ماوراio بنفش (UV) از خورشید و تجزیه بیولوژیکی ، متابولیسم سریع توسط باکتری ها و قارچ های خاک است. فعالیت گیاه کشی بنتازون یا “علف کش” مختصر است و هیچ مشکلی با دوام آن در خاک وجود ندارد ( 4 ، 17 ). در شرایط هوازی خاک در آزمایشگاه و مزرعه ، زمانی که برای شکستن نیمی از بنتازون توسط فرایندهای طبیعی طول می کشد کمتر از دو هفته است. از این دوره زمانی به عنوان نیمه عمر آن یاد می شود. بنتازون شش هفته پس از استفاده در خاک به سطوح غیرقابل شناسایی می رسد ( 12 و 10 ). در غلظت های 2 تا 10 ppm ، نیمه عمر بنتازون 2 تا 5 هفته در خاک است ( 6 ).
بر اساس یک نظرسنجی ملی ، EPA تخمین می زند که بنتازون در حدود 0.1٪ از چاه های آب آشامیدنی روستایی در سراسر کشور یافت می شود. تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی قادر است غلظت بنتازون را تا حد 25/0 Ug / L (ppb) تشخیص دهد. بنتازون در هیچ سیستم آبی جامعه مشاهده نشد. همچنين در غلظت هاي بالاتر از سطح آشاميدني آب آشاميدني EPA از سطح 20 ميکروگرم در ليتر در هر چاه مشاهده نشد ( 21 ).
تجزیه مواد شیمیایی در آب
برای جلوگیری از آلودگی آب به وسیله بنتازون در تمیز کردن تجهیزات کاربردی یا از بین بردن مواد زائد ، باید اقدامات احتیاطی انجام شود ( 12 ).
بنتازون به دلیل تحرک در آب رواناب محصولات زراعی تصفیه شده و همچنین الگوی استفاده از آن بر روی برنج که شامل استفاده مستقیم از آن روی آب یا استفاده در مزارع قبل از طغیان است ، توانایی آلودگی آبهای سطحی را دارد. درجه فنی بنتازون حلالیت کمی در آب دارد ، به این معنی که خیلی راحت در آب حل نمی شود. فرمولاسیون های تجاری به راحتی در آب حل می شوند ( 11 ).
بنظر می رسد بنتازون در برابر هیدرولیز ، یک واکنش شیمیایی با آب ، پایدار است. نیمه عمر آن کمتر از 24 ساعت در آب است زیرا تحت تجزیه نوری قرار می گیرد ( 11 ).
تجزیه مواد شیمیایی در پوشش گیاهی
بنتازون پس از استفاده به عنوان محلول پاشی ، توسط برگ های گیاه جذب می شود. در گیاهان مقاوم یا متحمل ، بنتازون به سرعت تجزیه یا متابولیزه می شود و به اجزای طبیعی گیاه (متابولیت ها) تبدیل می شود ( 1 ، 15 ، 17 ).
هنگامی که بنتازون توسط ریشه ها جذب می شود ، از ریشه به قسمت های دیگر گیاه منتقل می شود. جابجایی پس از جذب توسط برگها رخ نمی دهد ( 15 ). درجه انتقال به نوع گیاه بستگی دارد. انتقال یا عدم جابجایی ، بنتازون به سرعت متابولیزه ، دوباره سازمان یافته و در اجزای طبیعی گیاه قرار می گیرد ( 11 ).
بنتازون از طریق قسمتهای گیاه سبز جذب می شود و تأثیر کمی در جوانه زنی بذرها دارد. مطالعات مربوط به فعل و انفعالات بین بنتازون در گیاهان مقاوم ، گیاهانی که به علف کش آسیب نرسد و گیاهان حساس ، که به علف کش حساس هستند ، نشان می دهد که بنتازون قادر است فقط گیاهانی را از بین ببرد که توانایی متابولیسم ندارند. این ترکیب ( 6 ، 15 ، 17 ). بنتازون فتوسنتز را مهار می کند ( 15 ). برخی از لکه های برگ و برنز باعث تحت شرایط خاصی از مصرف بنتازون می شوند. آسیب زراعت و اصلاح نباتات ممکن است در نتیجه اگر بنتازون به محصولات است که به شرایط استرس قرار گرفته اند، مانند خشکسالی یا به طور گسترده ای دمای نوسان (اعمال 12 ).
پس از بررسی توسط EPA در سال 1985 ، محدودیت های زیادی در استفاده از گیاهان برای بنتازون اعمال شد. به عنوان مثال ، مزارع ذرت تصفیه شده نباید حداقل به مدت 12 روز از آخرین کاربرد سدیم بنتازون چرا شوند. برچسب های محصولات باید با دقت خوانده شده و از آنها پیروی شود. این نقض فدرال به استفاده از بنتازون محصولات، و یا هر آفت کش دیگر، در یک ناسازگار شیوه ای با برچسب زدن (است 12 ).
ویژگی های فیزیکی و راهنماها
بنتازون خالص یک ماده جامد بلوری بدون رنگ و بدون بو است. بنتازون فنی جامد کمی قهوه ای است ( 18 ). بنتازون در دما و فشارهای طبیعی پایدار است ، اما اگر در معرض گرما یا شعله قرار گیرد ممکن است خطر آتش سوزی کمی داشته باشد. در حضور اکسید کننده های قوی خطر آتش سوزی و انفجار ایجاد می کند. تجزیه حرارتی بنتازون باعث آزاد شدن اکسیدهای سمی نیتروژن و گوگرد می شود ( 20 ).
ثبات بنتازون پس از سه ماه ذخیره سازی در دمای 50 درجه بدون تغییر بود و باید از انجماد آن جلوگیری کرد. باید از دسترس کودکان دور باشد. در صورت بلعیدن مضر است و از تماس با چشم یا پوست خودداری شود. غبارهای اسپری نباید استنشاق شوند ( 4 ). همچنین باید از آلودگی دریاچه ها ، نهرها یا حوضچه ها خودداری شود. با ذخیره یا دفع بنتازون به دور از هر یک از موارد بالا می توان از آلودگی آب ، غذا یا خوراک جلوگیری کرد. وقتی شرایط آب و هوایی باعث رانش از مناطق هدف می شود ، نباید اعمال شود ( 15 ).
تا زمانی که بنتازون کاملاً ثابت نشده نباید روی چمن استفاده شود. نباید روی لوبیای سیاه یا گاربانزو استفاده شود. باران در طی هشت ساعت پس از استفاده از بنتازون ، اثر آن را کاهش می دهد. اثربخشی بنتازون با افزایش دما افزایش می یابد. قبل از استفاده از بنتازون ، باید اولین برگهای سه شاخه ای حبوبات خشک کاملاً کشیده شده و نخودها باید سه جفت برگ داشته باشند ، در غیر این صورت آسیب به گیاه وارد می شود. در مزارع برنج فقط آن دسته از علف های هرز که بالاتر از سطح آب ظاهر شده اند باید تحت درمان قرار گیرند ( 9 ).
دستورالعمل های قرار گرفتن در معرض:
نول:
70 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن یا 3.5 میلی گرم در کیلوگرم در روز برای تغذیه 90 روزه موش ها. 300 میلی گرم در کیلوگرم (7.5 میلی گرم در کیلوگرم در روز) برای تغذیه 90 روزه سگ ها ( 4 )
نام:
دوز روزانه قابل تحمل برای انسان 0.035 میلی گرم در کیلوگرم است ( 4 )
مشخصات فیزیکی:
CAS #:
25057-89-0
حلالیت H20:
0.05 گرم در 100 گرم در 20 درجه سانتیگراد ( 12 ) 0.05 گرم در 100 گرم در 20 درجه سانتیگراد ( 4 )محلول سدیم بنتازون نسبت به بنتازون محلول در آب است و دارای حلالیت 230 گرم در 100 گرم در آب است. ( 12 )
حلالیت در حلالهای دیگر:
در استون ، 150.7 ؛ اتانول ، 86.1 ؛ اتیل استات ، 65.0 ؛ دی اتیل اتر ، 61.6 ؛ کلروفرم ، 18.0؛ بنزن ، 3.3؛ سیکلوهگزان ، 0.02 (همه در گرم / 100 گرم در 20 درجه سانتیگراد) ( 4 )
نقطه ذوب:
137-139 درجه سانتیگراد (279-282 درجه فارنهایت) ( 12 )
دمای تجزیه:
200 درجه سانتیگراد (392 درجه فارنهایت) ( 15 )
نقطه اشتعال:
100 درجه سانتیگراد ( 15 )
فشار بخار:
ناچیز کمتر از 1.3 10 10 تا منهای 7 قدرت mbar در 20 درجه سانتیگراد. ( 4 )
Kow:
log Kow = 3.81 ( 5 ) ؛ 2.5 ( 16 )
کوچ:
ورود به سیستم Koc = 3.40 ( 5 ) ؛ 35 گرم در میلی لیتر ( 19 )ضریب توزیع آب و خاک 140 تقسیم بر محتوای کربن آلی و محاسبه شده توسط: log Koc = 3.64 0.5 (محلول بودن آب در ppm) +/- 1.23 (محاسبه شده از جدول) (Kenaga، 1980)
Kd:
بسیار متحرک ضریب توزیع آب و خاک یا ثابت جذب از ستون شویی یا مطالعات TLC ( 14 )
کلاس شیمیایی / استفاده:
علف کش تیادیازینول ( 7 )
سرنوشت زیست محیطی:
تقسیم نیاز – 86.21 in در هوا ؛ 5.64٪ در آب ؛ 4.21٪ در زمین؛ 91/3 درصد در هیدروسویل ( 5 ).
فاکتور غلظت بیولوژیکی پیش بینی شده:
19 ، براساس حلالیت آب محاسبه شده ؛ 0 ، بر اساس ضریب جذب خاک محاسبه شده ( 10 ).
منبع : pmep.cce.cornell.edu
