اولین قطعه برای ساخت راکتور هسته ای چیست ؟

اولین قطعه برای ساخت راکتور هسته ای چیست ؟

منبع عکس : https://qz.com/

هر سوال جوابی دارد و با هر پاسخ راه برای نظرات باز خواهد شد .

ناسا با موفقیت یک راکتور هسته ای را که در فضا کار می کند آزمایش کرد

تجارت فضایی آیا تنها یک تجارت خصوصی است ؟ آیا میتوان با دید یک تجارت سودآور که هر انسانی بتواند در سود آن سهیم باشد آن را ساختار سازی کرد ؟

توسط تیم فرنهولز

گزارشگر ارشد

3 مه 2018این مقاله بیش از 2 سال قدمت دارد.

اگر فضا اقیانوس باشد ، ایستگاه فضایی بین المللی قایقی است که به ساحل بسته شده است. ماه جزیره ای نزدیک است که به طور مختصر از آن بازدید کرده ایم. برای ادامه کار یا ماندن بیشتر ، بشریت به قدرت بیشتری نیاز دارد.

اکنون ، ممکن است ناسا منبع آن را داشته باشد: یک راکتور هسته ای کوچک به نام KRUSTY ، برای راکتور کیلوپاور با استفاده از فناوری استرلینگ. (اگر از خود می پرسید که آیا این ممکن است به یک مجموعه انیمیشن محبوب معروف باشد ، نسخه قبلی آن با نام DUFF شناخته می شد).

  این راکتور از شکافت هسته ای – انرژی آزاد شده با تقسیم اورانیوم 235 در یک هسته راکتور به اندازه یک حوله کاغذی – برای تولید 10 کیلووات قدرت برای مدت ده سال استفاده می کند ، که ناسا می گوید انرژی کافی برای تأمین انرژی چندین خانه است. چهار تا از راکتورها می توانند محل استقرار در سطح ماه را تأمین کنند.

منابع انرژی هسته ای می توانند بحث برانگیز باشند زیرا رادیواکتیویته مهلکی که می توانند در حوادث یا سو mal عملکرد از خود ساطع کنند. با این وجود آنها همچنان کارآمدترین و کم وزن ترین منبع انرژی با دوام هستند که وقتی شما ده ها هزار دلار برای هر کیلوگرم جرم به فضا می آورید ، بسیار مهم است.

در حالی که ماهواره های طولانی مدت از ایزوتوپ های رادیواکتیو برای تولید انرژی بدون شکافت هسته ای استفاده می کنند ، صفحات خورشیدی و باتری ها متداول ترین روش تولید انرژی در فضا هستند. با این حال ، انرژی مورد نیاز برای زنده نگه داشتن انسان بسیار بالاتر از نیازهای کاوشگران رباتیک است. نگه داشتن انسان در دمای مناسب در خلا of فضا ، در حالی که هوا را برای تنفس و آب برای نوشیدن فراهم می کند ، انرژی زیادی می برد. و سپس کارهایی است که انسان ممکن است در فضا انجام دهد ، مانند استخراج یخ و تبدیل آن به هیدروژن و اکسیژن.

محققان ناسا علاوه بر اینکه نشان دادند راکتور کوچک آنها می تواند نیروگاهی تولید کند ، آن را از طریق آزمایش های استرس برای اطمینان از عملکرد ایمن آن حتی در صورت خرابی سیستم ها یا فضانوردان برای خاموش کردن آن مورد استفاده قرار دادند.

در حال حاضر هیچ برنامه فوری برای ارسال KRUSTY به فضا وجود ندارد ، اما  اگر  نسخه ای از سطح زمین خارج شود ، اولین راکتور هسته ای در فضا نخواهد بود.

به لطف آزمایش های انجام شده با ماهواره های هسته ای در طول مسابقه فضایی جنگ سرد ، ده ها نفر هنوز در مدار هستند. آمریكا یكی را كه در مدار می ماند پرتاب كرد ، در حالی كه شوروی دهها مورد را راه اندازی كرد. هیچ یک از آنها به اندازه کافی قدرت تولید انرژی مورد نیاز برای سکونت طولانی مدت در فضا را نداشتند. یکی از اینها در انتهای شمال کانادا به زمین افتاد و منجر به آلودگی رادیواکتیو و نشست گران شد ، در حالی که دیگری ابر مایع هسته ای را آزاد کرد که هنوز در مدار شناور است.

علاوه بر تأمین زیرساخت های بقای فضای انسانی ، برخی از مهندسان آینده نگر بر این باورند که انرژی هسته ای تنها راه ایجاد موتور موشکی به اندازه کافی قدرتمند برای کاوش کارآمد منظومه شمسی است. قبل از اینکه بفهمیم آزمایشات هسته ای مرگبار برای مردم غیرنظامی چقدر است ، ایالات متحده تا سال 1975 این سیستم ها را آزمایش کرده است . ناسا به تازگی در سال 2013 آزمایش های غیر هسته ای چنین سیستم های پیشرانه ای را انجام داده است ، اما از آنجا که موتورهای موشکی حداقل یک بار در هنگام آزمایش منفجر می شوند ، نسخه هسته ای باید صبر کند تا انسانها تجربه کافی در فضا را داشته باشند تا آنها را در آنجا بسازد.