روش نگهداری آریستولوشیا الگانس چگونه است ؟

گیاه زینتی “آریستولوشیا الگانس” یکی از گیاهان رونده از خانواده آریستولوشیاسه می باشد که حدود 3 تا 4.5 متر نیز طول دارد. این گیاه دارای ساقه های بلند و باریک و چوبی است. برگ های آن به رنگ سبز روشن، قلبی شکل، به طول 7 تا 9 سانتیمتر و عرض 5 تا 10 سانتیمتر و انبوه می باشد. گل ها شیپوری، به رنگ زرد مایل به سبز با نقاط و طرح هایی به رنگ قهوه ای مایل به ارغوانی هستند. این گل ها حدود 7 تا 8 سانتیمتر طول داشته و به صورت منفرد در زاویه برگ ها تشکیل می شوند. دوره گلدهی این گیاهان، طولانی بوده و تمام طول تابستان می تواند رخ دهد. گل ها دارای عطر نامطبوعی هستند و گرده افشانی آنها توسط حشراتی صورت می گیرد که به سمت عطر گل ها جذب می شوند. هر گل تعدادی بذر تولید می کند. بذور بالدار بوده و به صورت کپسول خشک ناشکوفا می باشند که به صورت چتر از هم جدا می شوند. بالدار بودن بذرها این امکان را برای آنها فراهم می کند که به راحتی توسط وزش باد، پراکنده شوند.
این گیاهان حاوی یک آلکالوئید سمی به نام آریستولوشیک اسید هستند.
_شرایط محیط رشد:
آریستولوشیا الگانس عمدتاً خاک های اسیدی تا خنثی با پی اچ 5.5 تا 7 و رطوبت متوسط را ترجیح می دهد. همچنین به دلیل پررشد بودن باید خاک غنی داشته باشد.
همچنین بهتر است در مکان هایی با آفتاب پراکنده تا سایه کشت شود.
این گیاه مخصوص نواحی نیمه گرمسیری است که به دمای حداقل 7 درجه سانتیگراد نیاز دارد. در مناطقی با آب و هوای معتدل، معمولاً در گلخانه کشت و نگهداری می شود. بنابراین سرما را تحمل نمی کند.
این گیاه در اکثر نواحی نیمه گرمسیری جهان می تواند کشت شود اما بومی آمریکای جنوبی به ویژه برزیل می باشد.
نوع برگ درشت آن کاملاً نسبت به سایه و آفات و بیماری ها مقاوم می باشد.