هر آنچه لازم است در مورد دیستمپر سگ‌ها بدانید
هر آنچه لازم است در مورد دیستمپر سگ‌ها بدانید
دیستمپر یکی از جدی‌ترین بیماری‌هایی است که سگتان ممکن است به آن مبتلا شود، اما درعین حال بسیار قابل پیشگیری است. در این مطلب از پت پزشک به بیان حقایقی در مورد بیماری دیستمپر، راه‌های درمان و روش‌های پیشگیری از بروز این بیماری می پردازیم.
دیستمپر چیست؟
اگر واکسن‌های سگ‌های خود را مرتب زده باشید با عبارت دیستمپر سگسانان آشنا هستید. واکسن دیستمپر در کنار واکسن پارو ویروس، آدنوویروس و هاری جزو واکسن‌های اصلی سگ به‌شمار می‌رود.
این بیماری مسری بوده و می‌تواند کشنده باشد. پارامیکسو ویروس عامل بیماری دیستمپر در سگ‌ها میشود که ارتباط نزدیکی با سرخک و طاعون گاوی نیز دارد. این ویروس با حمله به دستگاه‌های مختلف بدن باعث عفونت گسترده میشود که درمان آن دشوار است و در نتیجه از جمله بیماری‌های جدی در سگ‌ها به حساب می‌آید.
دیستمپر سگ‌ها چطور شیوع پیدا می‌کند؟
سگ‌ها از سه طریق ممکن است به دیستمپر مبتلا شوند:
- از طریق ارتباط مستقیم با حیوان یا شی‌ء آلوده.
- قرار گرفتن در معرض هوای آلوده
- از طریق جفت
دیستمپر سگ‌ها به مانند سرماخوردگی در انسان از طریق تماس مستقیم یا قرار گرفتن در معرض هوای آلوده میان سگ‌ها شیوع پیدا می‌کند. وقتی یک حیوان آلوده عطسه می‌کند، سرفه می‌کند یا پارس می‌کند، قطراتی در محیط پراکنده می‌کند که باعث آلودگی حیوانات و سطوح اطراف (مانند غذا و ظرف آب) میشود.
خبر خوش این است که این ویروس چندان در محیط و روی سطوح دوام ندارد و می‌توان با اکثر ضدعفونی‌کننده‌ها آن را از بین برد. خبر بد این است که سگ‌های مبتلا به دیستمپر می‌توانند تا چند ماه ناقل بیماری باشند و حیوانات اطرافشان را نیز مبتلا کنند.
سگ‌ها تنها حیواناتی نیستند که به دیستمپر مبتلا می‌شوند. حیوانات وحشی مانند راکون، روباه، گرگ، کایوت، راسو، موش خرما و سمور هم ممکن است به دیستمپر مبتلا شود. این یعنی شیوع دیستمپر در میان حیوانات وحشی محلی می‌تواند سگ‌ها را در معرض ابتلا قرار دهد، حتی اگر با سگ‌های دیگر ارتباط نداشته باشد.
سگ‌های ماده همچنین می‌توانند این ویروس را از طریق جفت به توله‌های خود منتقل کنند به همین دلیل بسیار مهم است که اگر قصد پرورش سگ دارید حتماً به طور کامل آن‌ها را واکسینه کنید.
علائم بیماری دیستمپر سگ‌ها چیست؟
سگ‌های مبتلا به دیستمپر، بسته به پیشرفت بیماری علائم مختلفی را تجربه می‌کنند. هنگامی‌که سگ آلوده میشود، ویروس ابتدا در غدد لنفاوی دستگاه تنفسی تکثیر میشود و سپس بقیه قسمت‌های بافت لنفاوی، دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش، بافت پوششی دستگاه اداری تناسلی، سیستم عصبی مرکزی، و اعصاب بینایی را آلوده می‌کند. این عوامل منجر به بروز دو استیج یا مرحله از علایم می‌شوند.
مرحله اول
اولین علامت دیستمپر در سگ‌ها معمولاً ترشحات اشکی یا چرک مانند از چشم‌هاست که پس از آن تب، از دست دادن اشتها و ترشح از بینی نیز بروز می‌کند. اکثر سگ‌ها حدود 3 تا 6 روز پس از آلوده شدن تب می‌کنند اما علائم اولیه بستگی به‌شدت کیس و نحوه‌ی واکنش بدن سگ نسبت به آن است. بهطورکلی، علائم دیستمپر در سگ‌ها در مراحل اولیه آلودگی عبارتند از:
- تب
- ترشح شفاف بینی
- ترشح چرکی چشم
- سستی و بی‌حالی
- بی‌اشتهایی
- سرفه کردن
- استفراغ
- اسهال
- آماس پوستی چرکی (به‌ندرت)
- التهاب مغز و نخاع
اگر سگ مبتلا به دیستمپر از مرحله حاد بیماری جان سالم بدر ببرد، ممکن است به هیپرکراتوز پنجه و بینی مبتلا شود. این نشانه از بیماری دیستمپر باعث سفت شدن و بزرگ شدن کف پای سگ شده و موجب ناراحتی او میشود.
یکی از دیگر خطرات مرتبط با بیماری دیستمپر سگ‌ها، عفونت باکتریایی ثانویه است که وقتی سیستم ایمنی بدن تحت تأثیر ویروس دیستمپر است به بدن حمله می‌کند. عفونت‌های باکتریایی ثانویه می‌توانند باعث علائمی در سیستم تنفس و سیستم گوارش شوند، از جمله:
- استفراغ
- اسهال
- دشواری در تنفس
- تغییر در سرعت تنفس
- ذات‌الریه
مرحله دوم
بعضی از سگ‌ها با پیشرفت بیماری و حمله‌ی آن به سیستم عصبی مرکزی، علائم نورولوژیک پیدا می‌کنند. این علائم برای صاحبین سگ‌ها نگران‌کننده هستند.
- تکان دادن و مایل کردن سر
- دور زدن و گردش به دور خود
- فلجی کامل یا موضعی
- تشنج
- نیستاگموس (حرکات مکرر چشم)
- انقباض عضلات
- پرش و تکان مکرر همراه با افزایش بزاق و حرکات جویدن
- مرگ
دیستمپر در سگ‌ها بسته به شدت بیماری می‌تواند باعث بروز تعدادی یا تمام این علائم شود. طبق اعلام انجمن دامپزشکی آمریکا، دیستمپر اغلب کشنده است و سگ‌هایی که از آن جان سالم به‌در می‌برند معمولاً آسیب دائمی و جبران‌ناپذیر به سیستم عصبی‌شان وارد میشود.
چه سگ‌های بیشتر در معرض ابتلا به دیستمپر هستند؟
تمام سگ‌ها در معرض ابتلا به این بیماری هستند اما خطر ابتلا در سگ‌های واکسینه نشده و توله‌سگ‌های زیر چهار ماه بیشتر است. اگر سگ یا توله‌سگ شما هرکدام از علائم دیستمپر را از خود نشان داد، فوراً به دامپزشک اطلاع بدهید.
شیوه درمان دیستمپر سگ‌ها
هیچ درمانی برای دیستمپر سگ‌ها نیست. دامپزشکان از طریق ترکیبی از علائم بالینی و آزمایشات تشخیصی، یا از طریق کالبدشکافی پس از مرگ این بیماری را تشخیص می‌دهند. وقتی این بیماری تشخیص داده شد، مراقبت صرفاً شامل برطرف کردن علائم است. دامپزشک، اسهال، استفراغ و علائم نورولوژیک را درمان می‌کند، از کم‌آبی جلوگیری می‌کند و سعی می‌کند احتمال ابتلا به عفونت‌های ثانویه را کاهش دهد. اکثراً توصیه میشود که سگ بیمار بستری و از دیگر سگ‌ها جدا نگه داشته شود تا از شیوع بیماری جلوگیری شود.
نرخ زنده ماندن و طول مدت عفونت، بستگی به شدت ویروس و قدرت سیستم ایمنی سگ دارد. در برخی موارد 10 روزه بهبودی حاصل میشود اما در مواردی دیگر، حیوان ممکن است تا هفته‌ها یا ماه‌ها بعد نیز علائم نورولوژیک از خود نشان بدهد.
پیشگیری از دیستمپر در سگ‌ها
دیستمپر کاملاً قابل پیشگیری است. ازجمله کارهایی که برای پیشگیری از این بیماری می‌توانید انجام دهید، موارد زیر است:
- حواستان باشد که توله سگ کاملاً واکسن‌های دیستمپر خود را دریافت کند.
- واکسن دیستمپر را به‌طور مرتب در طول زندگی سگ به او تزریق کنید و میان هر دوره، وقفه نیندازید.
- سگ خود را به دور از حیوانات بیمار نگه دارید.
- مراقب معاشرت‌های توله‌سگ یا سگ واکسینه نشده خود باشید، مخصوصاً در اماکنی که سگ‌ها تجمع می‌کنند و زیاد رفت‌وآمد دارند.
با دنبال کردن این مراحل می‌توانید از ابتلای سگ خود به دیستمپر جلوگیری کنید. اگر سؤالات دیگری دارید، با ما درمیان بگذارید و اگر حیوانتان علائمی از دیستمپر را بروز می‌دهد سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید
منبع petpezeshk.com
ثبت نام
با ایمیل خود وارد شویدورود
