آسیب های ورزش وزنه برداری
آسیب های ورزش وزنه برداری چیست؟
برای طراحی انواع سایت،تبلیغات،سئو و افزایش بازدید سایت کلیک کنید
برای ورود به صفحه شخصی من کلیک کنید
—-.
درصورت بارگذاری محتوا بیش از 1000 کلمه شما قادر به بارگذاری لینک میباشید .
وزنه برداری از ورزش های بسیار قدیمی است. البته هر کسی میتواند وزنه برداری کند ولی برداشتن وزنه های بسیار سنگین نیاز به داشتن قدرت عضلانی بالایی دارد که استعداد پرورش آنها تنها در عده ای از افراد پیدا میشود.
وزنه برداری مانند هر ورزش دیگرمیتواند همراه با بروز آسیب هایی به سیستم حرکتی بدن باشد. این آسیب ها در غالب موارد به علل زیر ایجاد میشوند
- تکنیک اشتباه در برداشتن وزنه
- برداشتن وزنه های بیش از توانایی بدن
- ورزش زیاد تا حد خستگی مفرط
- انجام ندادن کافی نرمش های کششی
وزنه برداری بیش از هرجایی به ستون مهره، شانه، آرنج و زانو فشار وارد میکند و در این ورزش آسیب های این قسمت ها بیش از مناطق دیگر بدن دیده میشوند
ستون مهره و وزنه برداری
در حین بلند کردن وزنه فشار زیادی به ستون مهره، عضلات و رباط های اطراف آن و دیسک بین مهره ای وارد میشود. از شایعترین آسیب های ستون مهره در حین وزنه برداری کشیده شدن شدید عضلات و یا رباط های اطراف ستون مهره است.
این کشیدگی معمولا خفیف بوده و تنها موجب چند روز کمردرد و خشکی ستون مهره میشود و در بسیاری اوقات میتوان آن را با استفاده از داروهای ضد التهاب، مدتی استراحت، سرد کردن کمر در موقع آسیب و گرم کردن آن در روزهای بعد درمان کرد.
در موارد شدیدتر ممکن است در این عضلات و رباط ها پارگی هایی ایجاد شود که کمردرد شدیدی ایجاد میکند. در این موارد ورزشکار نیاز به مراقبت یک پزشک متخصص دارد.
یکی دیگر از آسیب های کمر حین وزنه برداری فتق یا هرنی دیسک بین مهره ای و ایجاد علائم سیاتیک است. این آسیب موجب کمردرد و دردهای انتشار یابنده به لگن و اندام تحتانی میشود و ممکن است همراه با علائم حسی و حرکتی باشد. مهمترین عامل پیشگیری کننده از این آسیب ها تقویت عضلات کمر و شکم است.
شانه و وزنه برداری
حرکت دست و وزنه به بالای سر موجب فشار زیادی به مفصل شانه میشود. مهمترین قسمتی از شانه که در وزنه برداری آسیب میبیند عضلات روتاتور کاف است.
اینها عضلاتی در عمق شانه هستند که دور تا دور مفصل شانه را احاطه کرده و آن را حمایت میکنند. بروز سندروم ایمپینجمنت به علت گیر کردن و آزرده شدن تاندون عضله سوپرااسپیناتوس از دسته عضلات روتاتور کاف ایجاد شده و موجب احساس درد در بالای شانه میشود.
اعمال فشارهای بیشتر به شانه میتواند موجب پارگی های ناقص یا حتی کامل در تاندون عضلات روتاتور کاف شود.
دیگر آسیب های احتمالی ناحیه شانه در یک ورزشکار وزنه بردار عبارتند از
- استئولیز یا خورده شدن استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولار
-
- دررفتگی مفصل آکرومیوکلاویکولار
- کشیدگی عضله دوسر بازویی
- تاندنیت دوسر بازویی
- پارگی تاندون دوسر بازویی
آرنج و وزنه برداری
محل اتصال عضلات اکستانسور و عضلات فلکسور ساعد در ناحیه آرنج میتواند تحت کشش قرار گرفته و موجب بروز درد و ناراحتی شود.کشش زیاد بر روی عضلات اکستانسور ساعد میتواند موجب کشیده شدن محل اتصال تاندون مشترک این عضلات به کندیل خارجی استخوان بازو در ناحیه آرنج شده و پارگی های میکروسکوپی ریزی را در آن ناحیه ایجاد کند. این آسیب را تنیس البو مینامند که میتواند موجب بروز درد در قسمت خارجی مفصل آرنج شود.
با همین مکانیسم، کشش بیش از حد به عضلات فلکسور ساعد هم میتواند موجب کشیده شدن محل اتصال تاندون مشترک این عضلات به اپی کندیل داخلی استخوان بازو در ناحیه آرنج شده و پارگی های میکروسکوپی ریزی را در آن ناحیه ایجاد کند. این پارگی ها موجب بروز دردی در ناحیه داخلی آرنج میشود که به آن گلف البو میگویند.
زانو و وزنه برداری
یکی از قویترین عضلات یک وزنه بردار عضلات چهارسر ران او است که در جلوی استخوان ران قرار دارند. این عضلات کار اصلی را در حین بلند شدن ورزشکار از حالت نشسته به حالت سر پا انجام میدهند و مسئول اصلی راست و مستقیم کردن مفصل زانو هستند.
خلاصه
سابقه و هدف وزنه برداری المپیک و وزنه برداری دو ورزش که در معرض بدن به نیروهای بزرگ است. ویژگی های آسیب به طور سیستماتیک برای این دو ورزش در حال رشد بررسی نشده است.
هدف : هدف از این مطالعه مرور سیستماتیک ادبیات در مورد تعاریف مختلف آسیب های مورد استفاده ، محل آسیب ، شیوع و بروز آسیب ها و عوامل خطر مرتبط با آن در وزنه برداری و وزنه برداری بود.
طراحی مرور سیستماتیک
منابع داده پنج پایگاه داده ، PubMed ، MEDLINE ، SPORTDiscus ، Scopus و Web of Science ، بین 9 مارس تا 6 آوریل 2015 جستجو شدند.
معیارهای واجد شرایط بودن برای انتخاب مطالعات مطالعاتی که میزان بروز و شیوع آسیب ها را در وزنه برداری و پاورلیفتینگ المپیک ارزیابی می کنند ، گنجانده شد. از ابزار ارزیابی کیفیت برای مطالعات کوهورت مشاهده ای و مقطعی برای ارزیابی کیفیت روش شناختی استفاده شد.
نتایج 9 مطالعه در مرور گنجانده شد. در مطالعات مختلف ، آسیب به طور مداوم تعریف شد. اکثر مطالعات از کیفیت روش شناختی پایینی برخوردار بودند. ستون فقرات ، شانه و زانو شایع ترین محل آسیب در هر دو ورزش بودند. میزان بروز آسیب در وزنه برداری 2.4-3.3 مصدوم/1000 ساعت تمرین و 1.0-4.4 مصدوم/1000 ساعت تمرین در وزنه برداری بود. تنها یک مطالعه گذشته نگر عوامل خطر احتمالی را تجزیه و تحلیل کرده بود.
خلاصه/نتیجه گیری خطر آسیب در هر دو ورزش مشابه سایر ورزشهای غیر تماسی است که نیاز به قدرت/قدرت دارند ، اما در مقایسه با ورزشهای تماسی کم است. شدت آسیب ها در مطالعات گوناگون متفاوت است. از آنجا که اطلاعات کمی در مورد عوامل خطر احتمالی آسیب ها مورد مطالعه قرار گرفته است ، بنابراین تحقیقات بیشتری لازم است تا توضیح دهد که چرا ورزشکاران آسیب می بینند و چگونه می توان از آسیب ها جلوگیری کرد.
شماره ثبت دادگاه PROSPERO CRD42015014805.
این یک مقاله دسترسی آزاد است که مطابق با مجوز Creative Commons Attribution Non Commercial (CC BY-NC 4.0) توزیع می شود ، که به دیگران اجازه می دهد توزیع ، بازسازی ، تطبیق ، ساختن غیر تجاری این اثر و صدور مجوز آثار مشتق شده خود را در زمینه های مختلف انجام دهند. شرایط ، به شرط ذکر اصل اثر و استفاده غیر تجاری. مشاهده کنید:
معرفی
وزنه برداری المپیک (که پس از آن وزنه برداری نامیده می شود) و وزنه برداری متداول ترین ورزش های قدرتی هستند که حداکثر قدرت در یک تکرار تمرکز اصلی است. در وزنه برداری دو رویداد وجود دارد: یک قایقرانی و یک حرکت تند و سریع. 1 پاورلیفتینگ شامل سه رویداد اسکات ، پرس نیمکت و ددلیفت است.هدف هر دو ورزش بالا بردن حداکثر وزن در هر رویداد است.
خطر آسیب در هنگام بلند کردن سنگین در محل کار یا در زمان اوقات فراغت یک مشکل شناخته شده است. به منظور ایجاد تعادل بین کل بار تمرین و بازیابی ، توصیه هایی در مورد فراوانی ، شدت و حجم تمرین برای تمرین کنندگان تمرینات مقاومتی منتشر شده است. فاکتورهای دیگری که به عنوان عوامل خطرساز آسیب ها پیشنهاد شده اند ، بارهای سنگین در موقعیت های شدید مفصل است. به عنوان مثال ، گروس و همکاران افزایش خطر صدمه به شانه را در صورت ربودن مفصل شانه و چرخش بیرونی نشان می دهند ، موضعی که وزنه برداران در حین یک چنگ زدن به آن دست می یابند. همچنین توسط Kujala و همکاران پیشنهاد شده استاین حرکت اسکوات می تواند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهد. دلیل این امر می تواند این واقعیت باشد که مفصل زانو هنگام انجام اسکوات در معرض نیروهای زیاد قرار می گیرد.در وزنه برداری و وزنه برداری اسکوات عمیق در تمرینات روزانه و حین مسابقه گنجانده شده است. در مورد تمرین ددلیفت ، بار زیادی روی ستون فقرات در حین بلند شدن وجود دارد. نشان داده شده است که نیروهای فشاری به طور متوسط> 17000 N در پاورلیفترهای نخبه ، و توزیع نیروها بسته به تکنیک بلند کردن تنوع زیادی دارد. این ممکن است یافته های یک کتاب در مورد اپیدمیولوژی آسیب ورزش های المپیک را منعکس کند ، جایی که پیشنهاد شد سطح رقابت نیز ممکن است با میزان مصدومیت وزنه برداران مرتبط باشد.
تعریف آسیب ورزشی بین مطالعات متفاوت است. گاهی اوقات این تعریف را می توان به پیامدهای حوادث ناگهانی و مخرب مانند فشار و پارگی محدود کرد. با این حال، علائم و نشانه های سندرم استفاده بیش از حد (به عنوان مثال، درد و محدودیت های عملکردی) تدریج ظاهر می شود و ورزشکار اغلب ادامه آموزش. تعاریف متفاوتی که در مطالعات قبلی در مورد وزنه برداران و وزنه برداران به کار گرفته شد ، نمی تواند نمای کلی از شیوع و بروز آسیب ها و علل آسیب ها را به سختی بررسی کند. طبق مدل ون مکلن ، این اطلاعات مهمی در پیشگیری از آسیب است. بنابراین ، هدف از این مطالعه بررسی سیستماتیک تعاریف مختلف آسیب های مورد استفاده ، محل آسیب ها ، شیوع و بروز آسیب ها و عوامل خطر مرتبط با آسیب های وزنه برداری و وزنه برداری بود.
منبع : bjsm.bmj.com جمع آوری از منابع خارجی و ترجمه شده .
هر ورزشی که شما درست و در کنار یک مربی خوب به همراه تجهیزات و لوازم ورزشی مناسب کار بکنید می تونید از آسیب پذیری جلوگیری کنید و آن را به حداقل برسانید
—-.
با سلام شما قادر به بارگذاری لینک نمیباشید و در صورتی که میخواهید از یک لینک خروجی استفاده نمایید میبایست متن شما شامل 1000 کلمه باشد .
ثبت نام
با ایمیل خود وارد شویدورود
